Κώστας Φωτεινάκης - Γιατί κατεβαίνω με το συνδυασμό ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ

Ο Κώστας Φωτεινάκης, Ερευνητής της τοπικής ιστορίας και συγγραφέας του Ιστορικού Λευκώματος «ΧΑΪΔΑΡΙ – Τόπος και Άνθρωποι» σε ανάρτησή του τονίζει: 
"Στις φετινές δημοτικές εκλογές συμμετέχω και αυτή τη φορά ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το «Δημοτικό Συνδυασμό ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ» με υποψήφιο Δήμαρχο το Θοδωρή Σπηλιόπουλο γιατί εκτιμώ ότι μπορώ να συμβάλλω, και από αυτό το μετερίζι, με την πολύχρονη εμπειρία και τις γνώσεις που απέκτησα από τη συμμετοχή μου στα κοινά, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής στην πόλη μας, το Χαϊδάρι."

Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση του:

Γιατί κατεβαίνω υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στο Χαϊδάρι
με το συνδυασμό ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ – Υποψήφιος Δήμαρχος Θοδωρής Σπηλιόπουλος

• του Κώστα Φωτεινάκη

Α. Από τα «Δίκαια του Ανθρώπου» του Ρήγα Βελεστινλή (Φεραίου) στις σύγχρονες χάρτες για τη Διοίκηση των πόλεων και στους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ.

Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της Ελληνικής Επανάστασης, το 1797, ο Ρήγας Φεραίος εκτός από τη Χάρτα, περιέγραψε την Ελληνική Δημοκρατία και την αυτοδιοίκηση των πόλεων.
Στο επαναστατικό του έργο «Τα Δίκαια του Ανθρώπου» γράφει τα εξής: «Ο σκοπός όπου απ’ αρχής κόσμου οι άνθρωποι συμμαζώχτηκαν από τα δάση την πρώτη φορά, δια να κατοικήσουν όλοι μαζί κτίζοντας χώρες και πόλεις, ήταν για να αλληλοβοηθιούνται και να ζούνε ευτυχισμένοι, και όχι να αλληλοτρώγονται ή να ρουφά το αίμα τους ένας.» (Άρθρον 1.)
Στο έργο του «Το πολίτευμα – Αρχή της νομοθετημένης πράξεως και ψυχή της διοικήσεως» περιγράφει «Περί Δημοκρατίας» (άρθρα 1,2) ότι «Η Ελληνικής Δημοκρατία είναι μία, μ’  όλον οπού περιλαμβάνει εις τον κόλπον της διάφορα γένη και θρησκείας, δεν θεωρεί τας διαφοράς των λατρειών με κακό μάτι…» και συνεχίζει στο «Περί Διαιρέσεως του Λαού»: «Ο ελληνικός λαός… διαμοιράζεται εις πρώτας συναθροίσεις εις τα τοπαρχίας, επαρχίας, και προεστάτα» (δηλαδή σημερινούς Δήμους, Νομούς και  Περιφέρειες).

Από τα ανωτέρω ως δίδαγμα μπορούμε να βγάλουμε ότι και σήμερα οι πολίτες, οι κάτοικοι των πόλεων, οφείλουν να «αλληλοβοθιούνται και να ζούνε ευτυχισμένοι». Το ερώτημα που προκύπτει είναι «όλοι οι πολίτες έχουν την ίδια άποψη για τη λειτουργία των πόλεων, τους ίδιους στόχους και τις ίδιες τις προτεραιότητες;». Προφανώς η απάντηση είναι όχι.

Παρ΄ όλα αυτά αφού οι «άνθρωποι συμμαζώχτηκαν από τα δάση την πρώτη φορά, δια να κατοικήσουν όλοι μαζί κτίζοντας χώρες και πόλεις…» οφείλουν να συνδιαλέγονται και να συνεργάζονται με όσους έχουν παρόμοιο όραμα με την πόλη.

Φυσικά υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες οι οποίες δεν επιτρέπουν σε ιδεολογικό επίπεδο να γίνουν συγκλίσεις και συνεργασίες . Όμως υπάρχουν ντοκουμέντα τα οποία έχουν υπογραφεί από κοινού από Δημάρχους, αρχηγούς διαφορετικών ή ακόμα και αντιπάλων κομμάτων και παρατάξεων. Η βάση για τη συνεργασία των ανθρώπων των πόλεων, ή και των εκπροσώπων τους, θα μπορούσε να είναι επάνω σε συγκεκριμένες Παγκόσμιες ή Ευρωπαϊκές  αρχές όπως π.χ.  «Τα Δικαιώματα του ανθρώπου», «Οι 17 Στόχοι της Βιώσιμης Ανάπτυξης» και ειδικότερα ο Στόχος 11 «Βιώσιμες πόλεις και κοινότητες», «Η Διακήρυξη των Βάσκων» (υπογράφηκε από εκατοντάδες Ευρωπαϊκές  Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές το 2016).

Η συνεργασία εφ’ όλης της ύλης ή ανά θέμα στα Δημοτικά Συμβούλια ή ακόμα και για θέσεις διοίκησης διευκολύνεται με το νέο μεταρρυθμιστικό νόμο, 4555/2018 ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι, για την  Αυτοδιοίκηση, πυρήνας του οποίου είναι η εκλογή των Δημοτικών Συμβούλων με το σύστημα της απλής αναλογικής.



Β. Τοπική Αυτοδιοίκηση και ανάπτυξη ικανοτήτων (capacity building) 

Η τάση που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ενίσχυση των Περιφερειακών και των Τοπικών διοικήσεων. Όμως το ερώτημα είναι κατά πόσο είναι εφικτό οι Δήμοι και οι Περιφέρειες στη χώρα μας να ανταποκριθούν, όχι μόνο σε νέα αλλά και στα σημερινά «καθήκοντα» και υποχρεώσεις απέναντι στον πολίτη;

Υπάρχουν Δημοτικές αρχές που έχουν δείξει ότι ήδη ανταποκρίνονται με μεγάλη επάρκεια προσφέροντας ποιοτικές υπηρεσίες προς τους πολίτες, αξιοποιώντας αλλά και εκπαιδεύοντας το πολιτικό και διοικητικό προσωπικό. Αξιοποιώντας την τεχνολογία, την οργάνωση και τη διοίκηση των δήμων, τις καλές πρακτικές άλλων Δήμων (εντός και εκτός Ελλάδος), αναπτύσσοντας συνέργειες με επιστημονικά ιδρύματα, ΜΚΟ, τοπικές οργανώσεις και συλλόγους. 

Η παρακίνηση, τα κίνητρα για την ανάπτυξη ικανοτήτων της δημόσιας διοίκησης αλλά και η «αλλαγή συμπεριφοράς και αντίληψης» για τη συμμετοχή των πολιτών στους τοπικούς και περιφερειακούς σχεδιασμούς για ειδικά θέματα, όπως π.χ. η μείωση και η αποκεντρωμένη διαχείριση των αστικών αποβλήτων, απαιτούν μακροχρόνιους πολιτικούς στόχους που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν τα χρονικά όρια μιας δημοτικής περιόδου (τέσσερα χρόνια).

Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες (και όλοι μας) κρίνονται από τα μετρήσιμα αποτελέσματα και όχι μόνο από τις καλές προθέσεις, το φύλο, την ηλικία, την καταγωγή, την κληρονομικότητα, το «καλό και ευγενικό παιδί» κ.ά. Τα «εργαλεία» μέτρησης της αποτελεσματικότητας είναι πολλά, όμως ένα απλό «εργαλείο» είναι η σύγκριση. Γιατί η τάδε πόλη να έχει υποδομές, να είναι καθαρή, φωτισμένη, συντηρημένη, να έχει «χαρακτήρα και προσωπικότητα», να προβάλλει τη φυσική και την πολιτιστική της κληρονομιά και γιατί μια άλλη πόλη δεν μπορεί να «μαζέψει ούτε τα σκουπίδια της».

Δεν αρκεί μόνο να θέλει κάποιος ένα Δήμο σύγχρονο, καθαρό,  δίκαιο, αλληλέγγυο, με υποδομές, με αγορά, με ασφαλή και αξιόπιστα μέσα μετακίνησης, με συντηρημένα πεζοδρόμια, άλση, πάρκα κ.λπ. Πρέπει και να μπορεί να  σχεδιάζει, να αναπτύσσει τις ικανότητες του πολιτικού και του διοικητικού προσωπικού, να υποβάλλει αξιόπιστες και ώριμες μελέτες για να απορροφά Περιφερειακά, Ευρωπαϊκά και άλλα προγράμματα.

Πρέπει με άλλα λόγια ένας Δήμος ή μία Περιφέρεια να λειτουργεί ως μια επιτυχημένη επιχείρηση με κοινωνικό πρόσωπο και υπηρεσίες. Μια επιχείρηση που να  κρίνεται από τα αποτελέσματα που δεν είναι υποχρεωτικό να είναι μόνο οικονομικά, αλλά να είναι και ποιοτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, περιβαλλοντικά. Μια πόλη που να είσαι υπερήφανος που ζεις σε αυτήν, που κατοικείς, εργάζεσαι, διασκεδάζεις, δημιουργείς, που μεγαλώνεις, κάνεις οικογένεια, παιδιά και εγγόνια.

Γ.  Χαϊδάρι, μια πόλη που να είσαι υπερήφανος που ζεις σε αυτήν



Ως πολίτης συμμετέχω στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα α) ως άτομο β) μέσα από κόμματα και δημοτικές παρατάξεις της αριστεράς γ) μέσα από συλλόγους και φορείς.
Θεωρώ ότι γνωρίζω τα όρια, τις δυνατότητες και τους περιορισμούς που έχει κάθε μορφή συμμετοχής στα κοινά. Η μία μορφή δεν αποκλείει την άλλη ούτε είναι ανταγωνιστική. Η μια μορφή έχει ανάγκη την άλλη.

Στις φετινές δημοτικές εκλογές συμμετέχω και αυτή τη φορά ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το «Δημοτικό Συνδυασμό ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ» με υποψήφιο Δήμαρχο το Θοδωρή Σπηλιόπουλο γιατί εκτιμώ ότι μπορώ να συμβάλλω, και από αυτό το μετερίζι, με την πολύχρονη εμπειρία και τις γνώσεις που απέκτησα από τη συμμετοχή μου στα κοινά, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής στην πόλη μας, το Χαϊδάρι. 

• Το Χαϊδάρι χρειάζεται αλλαγή διοίκησης, αντίληψης, συνηθειών.
• Το Χαϊδάρι χρειάζεται σχεδιασμό, επιμονή, συνέργειες, αξιοποίηση της προνομιακής γεωγραφικής του θέσης (βουνό και θάλασσα), σεβασμό και  προβολή της μακρόχρονης ιστορίας της πόλης.

Αυτός ο σχεδιασμός και αυτή η διάθεση για αλλαγή αντίληψης και συνηθειών, για συνέργειες και κοινές δράσεις, καταγράφεται στο ριζοσπαστικό Πρόγραμμα του δημοτικού συνδυασμού ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ, καθώς και στην πολιτική διαδρομή του υποψηφίου Δημάρχου, και νυν δημοτικού συμβούλου  ΘΟΔΩΡΗ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ.



Κώστας Φωτεινάκης – xpolis@gmail.com 
Ερευνητής της τοπικής ιστορίας και συγγραφέας του Ιστορικού Λευκώματος «ΧΑΪΔΑΡΙ – Τόπος και Άνθρωποι». Συμμετέχω στα κοινά μέσα από δίκτυα πολιτών και περιβαλλοντικών συλλόγων.