Κωνσταντίνος Δ. Σάμιος: Σχόλια και προτροπές για την υπόθεση του νοθευμένου λαδιού και την μηνυτήρια αναφορά στον ίδιο και στην ιστοσελίδα Aigaleopress απο το Δήμο Αιγάλεω

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ: 

Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΤΑΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΠΟΥ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ -ΣΕ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ- ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥ ΝΟΘΕΥΜΕΝΟΥ ΛΑΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΔΕΜΠΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ – ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ – ΑΠΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.

• ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΛΑΓΗΣ, ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΔΙΧΑΣΜΟ, ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΕΝΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΩΝ ΠΙΟ ΦΤΩΧΩΝ – ΑΠΟΡΩΝ ΠΟΥ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ.

Στην Ελληνική Δημοκρατία (ευτυχώς) υπάρχουν και λειτουργούν ορισμένοι πραγματικά πρωτοποριακοί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο νόμοι, όπως ο Νόμος περί Προστασίας των Καταναλωτών 2251/1994, όπως αυτός τροποποιήθηκε και ισχύει από το 2007, με τον νόμο 3587, με τις τροποποιήσεις και συμπληρώσεις του, ενσωματώνοντας, ο ίδιος νόμος, και την οδηγία 2005/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (Ε.Ε. 2149).

Ανάμεσα λοιπόν σε όλα τα ενδιαφέροντα και πλήρη άρθρα του Νόμου, διαβάζουμε και τα εξής άρθρα, με τις παραγράφους τους, που τα παραθέτουμε αυτούσια, και ακολουθούν -ας μας επιτραπεί αυτό- οι αναγκαίες αναγωγές – επεξηγήσεις προς τον κάθε Αιγαλιώτη – Αιγαλιώτισσα, για να καταλάβουν καλά, ποιος είναι πραγματικά αυτός που οφείλει μια τεράστια συγνώμη για την απίστευτη υπόθεση με το επικίνδυνο νοθευμένο ελαιόλαδο που χορηγήθηκε στους φτωχούς – άπορους συμπολίτες μας από το Κοινωνικό Παντοπωλείο, και να φανούν οι αναμφισβήτητες ευθύνες που προκύπτουν από τη νομολογία που θα παραθέσουμε παρακάτω.

Ο νόμος λοιπόν, έχει δημοσιευθεί στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης (τεύχος 1ο, αρ. Φύλλου 152, 10 Ιουλίου 2007).

1) Έχουμε λοιπόν στο άρθρο 6, παράγραφο 1, τον ορισμό του προμηθευτή: “Για την εφαρμογή τού παρόντος άρθρου, προμηθευτής είναι και ο κατασκευαστής καταναλωτικού προϊόντος, ο εισαγωγέας του σε κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και κάθε πρόσωπο που παρουσιάζεται ως παραγωγός καταναλωτικού προϊόντος, θέτοντας σε αυτό, το όνομά του, το σήμα του, ή άλλο διακριτικό σημείο”.

2) Η αναριθμηθείσα παράγραφος 2 του άρθρου 5 του ν. 2251/1994 αντικαθίσταται ως εξής: “2. Σε κάθε πώληση, ο προμηθευτής οφείλει να παρέχει στον καταναλωτή, γραπτώς, στην ελληνική γλώσσα ή με σύμβολα διεθνώς καθιερωμένα, σαφείς και πλήρεις οδηγίες για την ασφαλή χρήση, διατήρηση, συντήρηση και πλήρη αξιοποίηση του προϊόντος και ενημέρωση για τους κινδύνους κατά τη χρήση και διατήρησή του”.

• Σχολιασμοί: Ο ΕΦΕΤ, στον έλεγχο που έκανε στο Κοινωνικό Παντοπωλείο, στην έκθεση του, παρέλαβε διαφανή πλαστικά μπουκάλια του ενός λίτρου, χωρίς καμία σήμανση...

Τα συμπεράσματα δικά σας, αλλά και τα αυτονόητα ερωτήματα προς τη Δημοτική Αρχή είναι η εξής:

• ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΕΛΑΒΕ 900 και βάλε πλαστικά μπουκάλια του ενός λίτρου, χωρίς σήμανση, ως όφειλε, -σύμφωνα με τον νόμο- ο προμηθευτής λαδέμπορας να έχει πράξει;

Και αφού τα είδαν οι εκπρόσωποι του Δήμου, γιατί δεν τα επέστρεψαν πίσω, αρνούμενοι να παραβούν τα άρθρα του ισχύοντος νόμου “Περί προστασίας των καταναλωτών”;

Πάμε παρακάτω λοιπόν:

Στο άρθρο 8:

1. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του ν. 2251/1994, προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:

“Για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, προμηθευτής είναι και ο παραγωγός καταναλωτικού προϊόντος, κατά την έννοια της παραγράφου 2 του άρθρου 6, ο αντιπρόσωπός του, ο εισαγωγέας καταναλωτικού προϊόντος σε κράτος – μέλος της Ε.Ε. και κάθε επαγγελματίας που συμμετέχει στην αλυσίδα εφοδιασμού της αγοράς καταναλωτικού προϊόντος και μπορεί να επηρεάσει τα χαρακτηριστικά της ασφάλειάς του, καθώς και ο διανομέας”.

• Δηλαδή, για να το κάνουμε “πιο λιανά”, ο διανομέας, δηλαδή ο Δήμος Αιγάλεω, λογίζεται, σύμφωνα με την παράγραφο αυτή, σαν να είναι και ο ίδιος προμηθευτής καταναλωτικού προϊόντος και έχει τις ίδιες ευθύνες με τον “κανονικό” προμηθευτή του, τον λαδέμπορο...

Παρακάτω, στο ίδιο άρθρο, στην παράγραφο 5, έχουμε την εξής διατύπωση που αναφέρεται στους προμηθευτές:

5. Η αναριθμηθείσα παράγραφος 5 του άρθρου 7 του νόμου 2251/1994, αντικαθίσταται ως εξής:

“Οι προμηθευτές οφείλουν, όταν διαθέτουν τα προϊόντα τους, να συμμορφώνονται με τους κανόνες του Κοινοτικού και Ελληνικού Δικαίου, τα πρότυπα που έχουν θεσπιστεί για την υγεία και την ασφάλεια των προσώπων, τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αξιολόγηση της ασφάλειας προϊόντος, τους κώδικες ορθής πρακτικής και ιδεολογίας που ισχύουν σε έναν συγκεκριμένο τομέα και τις υφιστάμενες γνώσεις και τεχνικές για την ασφάλεια την οποία δικαιούνται ευλόγως να προσδοκούν οι καταναλωτές”.

• Σχολιασμός: Αν αναζητάει κανείς εχέφρων Αιγαλιώτης ή Αιγαλιώτισσα τη συμμόρφωση του Κοινωνικού Παντοπωλείου και την απαίτησή του προς τον προμηθευτή του νοθευμένου επικίνδυνου λαδιού, στην υπόθεση, θα την αναζητάει μάταια...

Καμιά συμμόρφωση με τα διεθνώς ισχύοντα, παρά η απάντηση περί “παραπλάνησης” των υπευθύνων στην προμήθεια του νοθευμένου λαδιού...

• Έχουμε όμως και παρακάτω, στη συντριπτική συγκλονιστική περιγραφή του Νόμου για τα προϊόντα που μπορεί να παρουσιάζουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία και την ωφέλεια των καταναλωτών:

Παράγραφος 6:

“6. Προϊόντα τα οποία, όταν χρησιμοποιούνται σε συνθήκες κανονικές ή δυνάμενες να προβλεφθούν, παρουσιάζουν ή ενδέχεται να παρουσιάσουν σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία των καταναλωτών, ανακαλούνται, αποσύρονται ή δεσμεύονται προληπτικώς από την κατά περίπτωση αρμόδια αρχή”.

• Δηλαδή, τι λέει στην παράγραφο αυτή ο νομοθέτης: Οι υπεύθυνοι του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Αιγάλεω (αρμόδια αρχή), όταν είδαν τα χωρίς σήμανση πλαστικά μπουκάλια, με το νοθευμένο -όπως αποδείχθηκε- λάδι, έπρεπε να το ανακαλέσουν, να το αποσύρουν, να το δεσμεύσουν προληπτικά, κάτι που προφανώς δεν έπραξαν, αφού και το διέθεσαν μέχρι τον έλεγχο του ΕΦΕΤ, ενώ μετά, αποσείοντας τις ευθύνες τους, μίλησαν για παραπλάνηση, από τον όντως πιστοποιημένο, αλλά ασυνείδητο προμηθευτή...

Όμως ο νομοθέτης δεν σταματάει στο άρθρο αυτό... “Φωτογραφίζοντας” τους υπευθύνους του Δήμου Αιγάλεω, στην παράγραφο 8, δίνει τέλος στις όποιες δικαιολογίες τους και τα όποια ελαφρυντικά γυρεύουν να βρουν στις πιστοποιήσεις του ασυνείδητου προμηθευτή του Κοινωνικού Παντοπωλείου.

Τι λέει η παράγραφος 8, την οποία αφιερώνω στους διώκτες μου, οι οποίοι προσπαθούν να φιμώσουν τη δημοκρατική φωνή μου εις μάτην:

“8. Οι διανομείς, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων τους, υποχρεούνται να συμβάλλουν στην τήρηση των απαιτήσεων για τη διάθεση ασφαλών προϊόντων, καταβάλλοντες κάθε επιμέλεια, ιδίως παραλείποντας να προμηθεύουν προϊόντα, για τα οποία γνωρίζουν ή οφείλουν να γνωρίζουν από τις πληροφορίες που διαθέτουν και την επαγγελματική τους πείρα, ότι δεν ανταποκρίνονται προς τις απαιτήσεις αυτές.

• Η απόδειξη της έλλειψης γνώσης βαρύνει τους διανομείς”.
• Όπου “διανομείς”, λοιπόν, οι υπεύθυνοι του Κοινωνικού Παντοπωλείου, της Διοίκησης του κ. Μπίρμπα... Κάθε λέξη στην παράγραφο αυτή απευθύνεται στους κυρίους αυτούς, οι οποίοι αντί να ζητήσουν συγνώμη, έκαναν τα ακριβώς αντίθετα. Και μέσα από την Οικονομική Επιτροπή που αποφάσισε, έκαναν μηνυτήρια αναφορά σε μένα και στην ανεξάρτητη αιγαλιώτικη ιστοσελίδα Aigaleopress, γιατί τάχα τους θίξαμε την τιμή και την υπόληψη...

Θα τους πρότεινα να μη σταματήσουν σε μένα... Ίσως μια μηνυτήρια αναφορά στους νομοθέτες της Ελληνικής Δημοκρατίας που θέσπισαν αυτό το άρθρο και την προκείμενη παράγραφο, να ήταν πιο σωστή...

• Και ο “βομβαρδισμός” των διοικούντων τον Δήμο μας, δεν σταματάει βέβαια εδώ, αφού έχουμε παρακάτω, στο ίδιο άρθρο:

“Παράγραφος 9: “Σε περίπτωση που οι προμηθευτές γνωρίζουν ή οφείλουν να γνωρίζουν, από πληροφορίες που διαθέτουν και την επαγγελματική τους πείρα, ότι προϊόν που έχουν διαθέσει στην αγορά, παρουσιάζει κινδύνους για τον καταναλωτή, που είναι ασυμβίβαστοι με τις απαιτήσεις ασφαλείας, οφείλουν να ενημερώνουν αμελλητί τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, και κάθε άλλη αρμόδια αρχή για την πρόληψη των κινδύνων αυτών”.

Ενώ λίγο παρακάτω, στην παράγραφο 13:

“Δημόσιες υπηρεσίες και αρχές, οι οποίες κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους διαπιστώσουν την ύπαρξη μη ασφαλών ή επικίνδυνων προϊόντων, ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΙΒΑΖΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ”.

Ερώτημα προς τη Διοίκηση Δημήτρη Μπίρμπα: Ενημέρωσαν “αμελλητί” τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, όπως ρητά και κατηγορηματικά ορίζει ο νόμος στις προαναφερθείσες παραγράφους 9 και 13 του άρθρου 8;

Ενδιαφέρον μεγάλο θα είχε η απάντησή τους. Γιατί, αν δεν το έχουν πράξει, επιμένοντας ότι το νοθευμένο λάδι είναι ακίνδυνο, ΤΟΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΙΓΑΛΕΩ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΕΡΙΠΛΟΚΑ...

Έχοντας τη γνωμάτευση του ΕΦΕΤ, τη ρητή και κατηγορηματική υποχρέωσή τους ως δημόσιος φορέας, να αναφέρουν την υπόθεση με το νοθευμένο λάδι στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, θα ήταν τουλάχιστον έξω από κάθε νομική λογική η μη συμμόρφωσή τους σε όσα επιτάσσει ο ισχύων νόμος προστασίας του καταναλωτή...

Αν το έχουν πράξει όμως, τότε πάει περίπατο η θεωρία του (...πρωτότυπη παγκόσμια ιατρική θεωρία), ότι το νοθευμένο με λιπαρές ουσίες που προσιδιάζουν με σπορέλαια, λάδι, που προμηθεύτηκαν και διέθεσαν εν μέρει, είναι τάχατες “ακίνδυνο”...

Οπότε και στις δυο περιπτώσεις, είτε έχουν προσφύγει και έχουν αναφέρει τον φάκελλο της υπόθεσης στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή (αναγνωρίζοντας ότι το λάδι είναι επικίνδυνο ή ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την Υγεία) ή δεν έχουν προσφύγει, διαπράττοντας παράβαση του ισχύοντος νόμου όπως ορίζουν οι προαναφερθείσες παράγραφοι 9 και 13 του άρθρου 8.

Και βέβαια, υπάρχει και η παράγραφος 1 του άρθρου 10, η οποία αναγράφει ρητά και κατηγορηματικά:

“1. Ο παρέχων υπηρεσίες ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ για κάθε περιουσιακή ζημία ή ηθική βλάβη που προκάλεσε παράνομα και υπαίτια με πράξη ή παράλειψή του κατά την παροχή αυτών στους καταναλωτές”.

Ως παρέχων υπηρεσίες νοείται όποιος στο πλαίσιο της άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας παρέχει υπηρεσία κατά τρόπον ανεξάρτητο...

Ενώ παρακάτω, στην παράγραφο 4 και υποπαράγραφο στ) ορίζεται αν ο ζημιωθείς ανήκει σε κατηγορία μειονεκτούντων ή ευπρόσβλητων προσώπων και

στην υποπαράγραφο ζ του ίδιου άρθρου 10, παράγραφο 1, ορίζεται και η ευθύνη του παρέχοντος υπηρεσίες “αν η παρεχόμενη υπηρεσία αποτελεί εθελοντική προσφορά του παρέχοντος αυτήν”.

Τι άλλο να γράψει ή να προσθέσει κανείς; Ο νομοθέτης (στην προκειμένη περίπτωση, η Ελληνική Βουλή της Ελληνικής Δημοκρατίας), μ’ έναν ανεπανάληπτο τρόπο, κονιορτοποιεί τα επιχειρήματα των διοικούντων τον Δήμο Αιγάλεω και όλων όσων είτε εξ αμελείας είτε από άλλους “αδιευκρίνιστους λόγους” συμπράττουν μαζί τους σε όλα όσα χωρίς καμιά συγνώμη έπραξαν, ή μάλλον, δεν έπραξαν, ως όφειλαν στην υπόθεση του επικίνδυνου νοθευμένου ελαιόλαδου...

Ο δρόμος της καταλλαγής και της συγνώμης, αλλά και της συγχώρεσης από τον λαό και από εμένα, είναι ανοικτός, μέσα απ’ όλα αυτά...

Εάν επιθυμούν να συντριβούν στα δικαστήρια μετά από λίγα χρόνια, θα έχουν την ευκαιρία τους. Εάν επικρατήσει η Λογική, όλα θα τελειώσουν με μια συγνώμη. Εάν όχι, οι θερμοκέφαλοι που ζητούν τάχατες την κεφαλή μου επί πίνακι, σαν άλλες Σαλώμες και Ηρωδιάδες, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα...

• Σε κάθε περίπτωση, ο λαός ήδη κατάλαβε ότι στην περίπτωση του χορηγηθέντος επικίνδυνου νοθευμένου λαδιού, δεν κινδυνεύει μόνο η υγεία των φτωχών – άπορων συμπολιτών...
• Αλλά με την άσκηση πολιτικών διώξεων αμφισβητείται το ίδιο το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης των ιδεών, της ελευθεροτυπίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων...

Και σίγουρα, αυτό που οι άλλοτε συναγωνιστές οι οποίοι άσκησαν αυτή την πρωτοφανή πολιτική δίωξη, δεν θα το θέλουν -αν επιμείνουν στην απίστευτη αυτή υπόθεση- θα είναι ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ η υπόθεσή τους.

Αντί να ζητήσουν συγνώμη για την αμέλειά τους, να ζητάνε και τα ρέστα, ισχυριζόμενοι ότι θίξαμε την τιμή και την υπόληψή τους, όταν οι ίδιοι έχουν παραβεί σωρεία άρθρων του ισχύοντος νόμου περί προστασίας των καταναλωτών, όπως ορίζεται από τους επίσημους νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης...

Και σίγουρα ο δρόμος μέχρι τη δικαστική απόφαση θα έχει και άλλες τέτοιες εκπλήξεις, όπως π.χ. ο ισχύων Υγειονομικός Κανονισμός, οι ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΣΠΟΡΕΛΑΙΑ, ο Κώδικας Τροφίμων και Ποτών και πολλά άλλα που θα αναφερθούν σε όλο τον αιγαλιώτικο λαό, πολύ σύντομα...

Ένας δρόμος απομένει στον κ. Δημήτρη Μπίρμπα και στους συνεργάτες του, πριν από τη βέβαιη αποτυχία τους – δικανικό φιάσκο και για την απόπειρα φίμωσης και εκφοβισμού μου:

1) Να επιμείνουν στη μηνυτήρια αναφορά και αγωγή προς τον ασυνείδητο λαδέμπορα.

2) Να αποδεχθούν την ευθύνη τους, ζητώντας συγνώμη από τους χρήστες καταναλωτές του Κοινωνικού Παντοπωλείου, με την επισήμανση ότι δεν θα επαναληφθεί τέτοιο γεγονός στο μέλλον, είτε στο λάδι, είτε σε οποιοδήποτε άλλο προϊόν και από οποιονδήποτε προμηθευτή.

και 

3) Να αποσύρουν την απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής, σε ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου θα πρυτανεύσει η Λογική και η υπόσχεση ΟΤΙ ΤΟΣΟ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΘΕΣΗ ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΔΙΧΑΣΜΟΥΣ, ΔΙΩΞΕΙΣ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΕΡΙΔΕΣ, ΑΛΛΑ ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΟΛΟΙ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΗΤΤΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ, ΑΙΓΑΛΙΩΤΙΚΟ ΛΑΟ, ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥ, ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΙΚΑΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΟΡΟ, όπως ορίζεται από τους πλήρεις και εναρμονισμένους με την ευρωπαϊκή νομοθεσία νόμους, που ισχύουν στην Ελληνική Δημοκρατία...

Σε αντίθετη περίπτωση, ΓΑΙΑ ΠΥΡΙ ΜΙΧΘΗΤΩ. Οι συνέπειες των πράξεών τους και η άρνηση λογικής και διαλόγου, θα τους βαρύνουν... Και ιδιαίτερα εκείνους που επιλέγουν το δρόμο της παράλογης αλαζονείας και του ατελέσφορου διχασμού...

Περιμένοντας τις αντιδράσεις τους και τις αποφάσεις τους...

Αιγάλεω 29 Μάρτη 2016

Κωνσταντίνος Δ. Σάμιος

Πρόεδρος του Α.Π.Σ. “ΑΠΟΛΛΩΝ” ΔΥΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ