Ελένη Σταύρου - σχετικά με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών

Το θέμα της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών δεν ήρθε σαν κεραυνός εν
αιθρία.

Θα έπρεπε, Οφείλαμε όλοι να ξέρουμε, τι σημαίνει για τα χαμηλά και μεσαία
στρώματα της κοινωνίας η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη
δεξιά παράταξη.

Μήπως περιμέναμε προστασία της πρώτης κατοικίας, σαν αυτή που
θεσμοθετήθηκε με το νόμο 3869/2010 από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του
Γιώργου Παπανδρέου (γνωστός και ως νόμος Κατσέλη), μέσα σε σκληρές
συνθήκες οικονομικής κρίσης και έχοντας απέναντι την τρόικα και τους
σκληρούς για την κοινωνία όρους που επέβαλε; 

Ναι, αναφέρομαι στην νόμο Γ. Παπανδρέου 3869/2010 που καταργήθηκε το 2019.

Μήπως περιμέναμε στήριξη των πιο ευάλωτων και κλείσιμο της ψαλίδας,
ανάμεσα στους ολίγους & ισχυρούς και τους πολλούς & πιο ευάλωτους;


Μήπως περιμέναμε να μπουν όρια στην ασυδοσία και να θεσπιστούν
υποχρεωτικοί κανόνες καλής λειτουργίας και κοινωνικής ευθύνης στα
περιβόητα funds και στις τράπεζες, που κερδοσκοπούν εδώ και δεκαετίες εις
βάρος των δανειοληπτών;


Μήπως περιμέναμε να μειωθούν τα κόκκινα δάνεια, αντί να
δημιουργούνται νέες γενιές κόκκινων δανείων, αφού οι δανειολήπτες
παραμένουν ανυπεράσπιστοι από τα κύματα ακρίβειας και από τις συνεχείς

αυξήσεις των επιτοκίων, που οδηγούν σε αύξηση του χρέους & των μηνιαίων
δόσεών τους;

Σήμερα, όλοι ξέρουμε ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξε από την πρώτη
στιγμή το σκληρό της πρόσωπο απέναντι σε χαμηλά & μεσαία στρώματα της
ελληνικής κοινωνίας με την ψήφιση του Πτωχευτικού Κώδικα (ν. 4738/2020),
που σταμάτησε οποιαδήποτε προστασία στην πρώτη κατοικία.


Ο Πρωθυπουργός μάλιστα παρουσίαζε το 2020 τον νέο πτωχευτικό κώδικα
ως «νομοσχέδιο τομή» που «δίνει μια δεύτερη ευκαιρία» (σε ποιούς άραγε;),
ενώ δήλωνε ότι: 

«η μάστιγα του ιδιωτικού χρέους τελειώνει. Δίνουμε τη
δυνατότητα να διαγραφεί μέρος των χρεών με απώλεια περιουσίας για να μην
ταλαιπωρούνται για μια ζωή οι πολίτες και δεν θα μπορούν να κάνουν μια νέα
αρχή»

Όλοι ξέρουμε σήμερα ότι 700.000 δανειολήπτες βρίσκονται στο έλεος των
funds και απειλούνται από πλειστηριασμούς, χωρίς καμμία κρατική
προστασία της 1ης κατοικίας, όσων αδυνατούν αντικειμενικά να πληρώσουν
τις οφειλές τους.

Λύση υπάρχει; Ναι, υπάρχει τώρα, όσο είναι καιρός:

1) Άμεση επαναφορά του Νόμου 3869/2010 της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ Γ.
Παπανδρέου για την προστασία της 1ης κατοικίας των αποδεδειγμένα
ευάλωτων οφειλετών

2) να θεσπιστούν όρια & κανόνες στη λειτουργία των funds προς όφελος των
αποδεδειγμένα ευάλωτων δανειοληπτών & της προστασίας της πρώτης
κατοικίας

3) νομοθετική ρύθμιση για το δικαίωμα ο δανειολήπτης να αγοράζει με
ευνοϊκούς και βιώσιμους όρους το υποθηκευμένο ακίνητό του, πριν αυτό
καταλήξει στα funds

Αλλά κυρίως, στις επόμενες βουλευτικές εκλογές ας σκεφτούμε πολύ τι θα
ρίξουμε στην κάλπη. Ας σκεφτούμε τις γενιές των εν δυνάμει νέων αστέγων
που, ίσως με κάποιον τρόπο, βάζουμε και μείς με την ψήφο μας πλάτη για να
δημιουργηθούν

και ποιός ξέρει; 

Μπορεί έτσι να κατανοήσουμε ότι η ψήφος είναι μεγάλη
ευθύνη και να συνειδητοποιήσουμε ποιό είναι το συμφέρον μας και σε ποιά
πλευρά πρέπει να είμαστε, αν βέβαια ανήκουμε στη συντριπτική πλειοψηφία
των μεσαίων & χαμηλών στρωμάτων και όχι στο 10% των πλούσιων &
ισχυρών.

Ελένη Σταύρου «Με τους πολλούς και πιο ευάλωτους»

Περιστέρι, 16 Φεβρουαρίου 2023.