Δελτίο τύπου για το Δημοτικό Συμβούλιο που έγινε την Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2022 απέστειλε η δημοτική παράταξη Αιγάλεω - Νέα Εποχή και το θέμα της παράτασης της μίσθωσης του Δημοτικού Αναψυκτηρίου με την επωνυμία «Πατινάζ»:
1. Η παράταση της μίσθωσης του Δημοτικού Αναψυκτηρίου με την επωνυμία «Πατινάζ». Στο θέμα αυτό ο μισθωτής ζητούσε παράταση 12 ετών με το ίδιο μίσθωμα. Η Διοίκηση πρότεινε να δοθεί παράταση 6 ετών. Όλες οι άλλες παρατάξεις, εκτός της Λαϊκής Συσπείρωσης που δήλωσε αποχή από το θέμα, αποδέχτηκαν την πρόταση της Διοίκησης.
Η παράταξή μας κατηγόρησε την Διοίκηση διότι ένα τόσο σοβαρό θέμα το έφερε για συζήτηση 15 ημέρες πριν την λήξη της σύμβασης, ενώ η αίτηση του ενδιαφερόμενου υπήρχε ήδη από τις 7 Ιούλιου του 2022.
Προέκυπτε βεβαίως ένα δίλημμα για το τι θα γίνει το Δημοτικό Αναψυκτήριο «Πατινάζ» αν δεν δίναμε παράταση τώρα. Ίσως θα παρέμενε κλειστό για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω των νέων διαδικασιών μίσθωσης.
Μπροστά στο δίλημμα αυτό προτείναμε ως παράταξη 3 χρόνια παράταση, αύξηση του μισθώματος και κάθε χρόνο επιπρόσθετη αύξηση σύμφωνα με τον Δείκτη Τιμών του Καταναλωτή. Η πρότασή μας δεν έγινε αποδεκτή από τις άλλες παρατάξεις.
Αφού η πλειοψηφία επέμεινε στα 6 χρόνια παράτασης, η παράταξή μας, σεβόμενη την προτροπή για ομοφωνία, αποδέχθηκε την πρόταση, η οποία διαμορφώθηκε μετά από συζήτηση σε μικρή αύξηση του μισθώματος και ετήσια αύξηση σύμφωνα με τον Δείκτη Τιμών του Καταναλωτή.
Αιγάλεω - Νέα Εποχή: Εισήγηση για τον προϋπολογισμό το Τεχνικό Πρόγραμμα
Δελτίο τύπου για το Δημοτικό Συμβούλιο που έγινε την Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2022 απέστειλε η δημοτική παράταξη Αιγάλεω - Νέα Εποχή και το θέμα της συζήτηση για τον προϋπολογισμό:
Η παράταξή μας αφού αναφέρθηκε στα προβλήματα που υπάρχουν και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Δήμος ψήφισε τον προϋπολογισμό γιατί ο Δήμος πρέπει να λειτουργήσει έστω και με προβλήματα.
Παραθέτουμε ολόκληρη την εισήγηση καθώς και την εισήγηση για το Τεχνικό Πρόγραμμα που έγινε στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο γιατί αυτά είναι αλληλένδετα.
Α. ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ
Η πατρίδα μας ζει μια διαρκή και πολυσύνθετη κρίση μετά την μεταπολίτευση.
Οι κατακτήσεις σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, διαλύθηκαν και υπονομεύονται τα ίδια τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας, με αποτέλεσμα η κρίση να έχει προσλάβει τα χαρακτηριστικά έντονης ανθρωπιστικής κρίσης. Τα πολιτικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα στραγγαλίζονται. Τα εισοδήματα εξανεμίζονται, η ανεργία και ιδιαίτερα των νέων εκτοξεύεται στα ύψη, και η εκάστοτε κυβέρνηση απλά εποπτεύει την εφαρμογή των αποφάσεων που της επιβάλλονται.
Ανασφάλεια, φόβος, πανικός και κατάθλιψη συγκροτούν την καθημερινότητα του ελληνικού λαού.
Η συνεχιζόμενη επιτήρηση της χώρας μας από τους διεθνείς οργανισμούς φανερώνει την αδυναμία των κυβερνήσεων να ασκήσουν κυρίαρχη εθνική πολιτική, όσο και την έλλειψη ορθολογικής κατανόησης των σχέσεων πολιτικής οικονομίας στο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης.
Οι τεχνολογικές ανατροπές που συντελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο αντί να καταλήγουν προς ωφέλεια των λαών, απροκάλυπτα τείνουν προς εκμετάλλευση αυτών.
Η οικονομική ανάπτυξη όλων σχεδόν των χωρών στηρίζεται στην επιλεκτική χρηματοδότηση τους από ένα ανεξέλεγκτο χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο αποφασίζει με βάση τα δικά του κριτήρια και τις δικές του προτεραιότητες.
Από την βιομηχανία ως την κοινωνία της γνώσης και της κουλτούρας, η οικονομική δραστηριότητα και η ανάπτυξη εξαρτώνται από τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Το Δ.Ν.Τ. η Ε.Ε. και η ΕΚΤ επέβαλλαν και συνεχίζουν να επιβάλουν ως μοναδική πολιτική πρόταση μέσω των μνημονίων, την αύξηση του δημοσίου χρέους με νέες δανειακές συμβάσεις, τη θυσία του ελληνικού λαού μέσα από την φτωχοποίηση του και τον ευτελισμό των δημοκρατικών διαδικασιών.
Όλα τίθενται υπό διαπραγμάτευση και τελούν υπό τον έλεγχο των θεσμών.
Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία επιτείνει τη παγκόσμια οικονομική κρίση προς όφελος βέβαια ορισμένων κρατών και σε βάρος άλλων. Διαπιστώνεται, λοιπόν, ότι τις κρίσεις τις επωμίζονται οι φτωχότεροι και αδύναμοι και όχι οι ισχυροί.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ζόφου είμαστε αναγκασμένοι να συντάξουμε ένα προϋπολογισμό ανάγκης.
Δεν θα υπεισέλθουμε στην περιληπτική ανάλυση ή κρίση των δαπανών, ή εσόδων του προϋπολογισμού για να μην σας κουράσουμε.
Θα πρέπει βέβαια να τονίσουμε ότι η σύνταξή του τελεί υπό την έγκριση του Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας και πρέπει να είναι ρεαλιστικός, επομένως θα ήταν αναγκαίο να απονείμουμε τα εύσημα στους υπαλλήλους του αρμοδίου τμήματος για τις προσπάθειες που κατέβαλαν στην σύνταξή του.
Επίσης αν εξετάσουμε τους δείκτες επιχορηγήσεων σε σχέση με τα ίδια έσοδα βγάζουμε τα εξής συμπεράσματα:
Οι επιχορηγήσεις έχουν αυξητική τάση από το 2012 μέχρι σήμερα, σε σχέση με τα ίδια έσοδα, άρα ο προϋπολογισμός εξαρτάται ακόμη περισσότερο από την κεντρική κυβέρνηση.
Τέλος, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι, στην σημερινή συγκυρία που η ψηφιακή τεχνολογία κυριαρχεί, κρίνεται αναγκαία η ενίσχυση, στελέχωση του τμήματος, που ασχολείται με τις νέες καινοτομίες, με προσωπικό, προκειμένου να διεκδικήσει περισσότερα προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού αυτό είναι εφικτό σήμερα.
Β. ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Βρισκόμαστε και πάλι φέτος ενώπιον ενός νέου τεχνικού προγράμματος το οποίο και αυτοτελές οφείλει να είναι αλλά και βασικό και αναπόσπαστο μέρος του επερχόμενου προϋπολογισμού.
Μελετώντας προσεκτικά τα στοιχεία και τα δεδομένα, χωρίς ενδελεχή έρευνα και ιδιαίτερο κόπο, ένας τρίτος παρατηρητής, καταλήγει αβίαστα σε μερικά βασικά συμπεράσματα και διαπιστώσεις.
Έχουμε πρωτίστως ένα πρόγραμμα χαμηλών προσδοκιών χωρίς σημαντικά νέα έργα και μια σωρεία εγγραφών του ενός ευρώ, πράγμα που σημαίνει πως αναζητούμε λύσεις, αναζητούμε χρηματοδότηση, αναζητούμε μέλλον.
Σταχυολογούμε μόνο μερικά από τα «ευρήματα» των κωδικών του προϋπολογισμού που αναφέρονται για παράδειγμα στο κτήμα «Μερκάτη», στην πράσινη διαδρομή της οδού Δελφών, στην αναθεώρηση του πολεοδομικού σχεδίου στην «ΓΙΟΥΛΑ». Έργα που, επί χρόνια, αναγράφονται στα κιτάπια του τεχνικού προγράμματος και αναμένουν χωρίς να κινείται τίποτα για αυτά.
«Πρόγραμμα, λοιπόν, του ενός ευρώ!»
Τι να φταίει άραγε; Μήπως η διεκδίκηση χρηματοδοτικών πόρων δεν είναι τέτοια και τόση ώστε να δώσεις διέξοδο; Μήπως η καθημερινότητα τα έχει βάλει στο ντουλάπι με συνέπεια την αποτελμάτωσή τους; Κι επειδή θα ακουστούν φωνές και για την ωρίμανση των έργων και για τις δυνατότητες, θα χρειαστεί να τονίσουμε πως το μέλλον δεν έρχεται …μόνον, όπως το γήρας. Το μέλλον το διεκδικούμε και το διαμορφώνουμε!
Ένα δεύτερο στοιχείο είναι τα έργα εκείνα που έρχονται να καλύψουν, θα μπορούσε να πει κανείς, πάγιες και διαρκείς ανάγκες μιας τρέχουσας καθημερινότητας. Εν τούτοις, φαίνεται πώς και αυτά υπόκεινται στην βάσανο του χρόνου, καθώς δεν ξέρουμε πόσες ράμπες για ΑμεΑ έχουν τα σχολικά συγκροτήματα καίτοι η εγγραφή είναι σχεδόν 200 χιλ. ευρώ. Ή πόσο επικαιροποιημένη είναι η πρόσφατα παραδοθείσα συγκοινωνιακή μελέτη μετά και την ολοκλήρωση της γραμμής του Μετρό προς Πειραιά. Επιπλέον, εκτός από την συντήρηση του υπάρχοντος πρασίνου, τίποτε νέο δεν υπάρχει στον τομέα αυτόν.
Δεν υπάρχει όμως λόγος να γινόμαστε κουραστικοί επισημαίνοντας μικρές ή μεγαλύτερες, σημαντικές ή λιγότερο σημαντικές λεπτομέρειες, αφού καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Εκείνο όμως, που πέραν των στοιχείων που αναγράφονται στο ετήσιο πρόγραμμα, είναι κεφαλαιώδους σημασίας να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε, είναι κάτι άλλο. Και αναφερόμαστε στην κοσμογονία που πρόκειται να συντελεστεί σε λίγο καιρό από τώρα στον Ελαιώνα.
Όπως όλοι παρακολουθούμε στα μέσα ενημέρωσης, ανακοινώνονται, κατά τρόπο διαρκή, έργα, παρεμβάσεις, διευθετήσεις, μελλοντικά σχέδια, κυριολεκτικά ερήμην μας. Ερήμην του Δήμου, των πολιτών και των κατοίκων μας.
Σταθμός υπεραστικών Λεωφορείων, εμπορικά κέντρα, εξαγγελίες, για ακόμη μία φορά, για αποχώρηση των πρακτορείων μεταφορών από την περιοχή και φυσικά ότι άλλο δημιουργηθεί - εγκατασταθεί, ως παρακολούθημα ή υποστήριξη τόσο μεγάλων παρεμβάσεων. Κι όχι μόνο εντός των ορίων της πόλης μας αλλά και στις παρυφές της.
Ας μη γελιόμαστε πως, το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού, το τζαμί ή και η εγκατάσταση του αποτεφρωτηρίου, δεν θα μας επηρεάσουν. Δεν θα μας επηρεάσουν απλώς, θα επηρεάσουν καταλυτικά τις λειτουργίες και το περιβάλλον της πόλης και επίσης καταλυτικά θα επηρεάσουν ή καλύτερα θα επιδράσουν στο μέλλον μας. Θα διαμορφώσουν πλήρως, το μελλοντικό ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον.
Από την άλλη πλευρά, είναι εξίσου εύκολο, να περιοριστούμε στην παρωχημένη άποψη μιας άλλης εποχής πως ό,τι γίνεται, γίνεται για καλό και προς όφελός μας, πράγμα που μας αφήνει αδιάφορους για τις συνέπειες στη ζωή μας.
Εξακολουθούμε εξ άλλου ως Δήμος, εδώ και χρόνια, να αναλωνόμαστε σε μια σειρά ενεργειών, μια πεπατημένη, στον Ελαιώνα, που αφορούν σε μεμονωμένες πράξεις εφαρμογής και ένα διαρκές γαϊτανάκι, μελετών, καθυστερήσεων, ακυρώσεων, δικαστικών αποφάσεων κ.λπ., που σε συνδυασμό με την σχεδόν παντελή έλλειψη υποδομών, καταφέρνουν να καθιστούν τη μοναδική αξιοποιήσιμη περιοχή του Δήμου μας τριτοκοσμική.
Θυμίζω πως το πρώτο και τελευταίο ως τώρα έργο υποδομής, σε μεγάλη κλίμακα, έγινε πριν από δέκα περίπου χρόνια και αφορούσε στο δίκτυο αποκομιδής ομβρίων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Πάσχουμε σε πολλούς τομείς στην πολιτική του Δήμου μας, όμως δεν μπορεί να εξακολουθούμε να αφήνουμε τους άλλους, να σχεδιάζουν το δικό μας μέλλον χωρίς εμάς. Δεν πρέπει απλώς αλλά είναι ζωτικής σημασίας να ενεργοποιηθούμε προς την κατεύθυνση ενός στρατηγικού σχεδιασμού, ενός επιχειρησιακού σχεδίου, μέσα από τον οποίο, θα καταδεικνύονται οι ανάγκες, θα σχεδιάζονται και θα υποδεικνύονται παρεμβάσεις και φυσικά θα προδιαγράφει την πορεία από εδώ και στο εξής. Έχουμε ανάγκη, ορθολογικών, μελετημένων και τεκμηριωμένων λύσεων. Έχουμε ανάγκη οράματος!
Εδώ, να μην παραλείψουμε να εξάρουμε τις προσπάθειες και την συνέπεια του προσωπικού, το οποίο, μη έχοντας πάντα τα εργαλεία και τα μέσα για να κάνει ακόμα καλύτερα την δουλειά του, βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας και αξιοσύνης. Ενώ, χρειάζεται η ενίσχυση, τόσο σε εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε μέσα.
Το τεχνικό πρόγραμμα, το ψηφίζουμε, ως ανάγκη, έχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω και την ελπίδα πως, όλοι μας, θέλουμε να πάει μπροστά τούτη η πόλη.
Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου