Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγάλεω, την Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου, συζητήθηκε ως θέμα αν η διοίκηση του Δήμου θα ασκήσει ένδικα μέσα σε υπόθεση που αφορά εργαζόμενους του Δήμου, που δικαιώθηκαν από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο σε σχέση με τη διεκδίκηση του 13ου και 14ου μισθού.
Η διαχρονική στάση των δημοτικών συμβούλων Λαϊκής Συσπείρωσης, που με συνέπεια υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, είναι ξεκάθαρη: ΚΑΜΙΑ ΕΦΕΣΗ ΣΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ. Άλλωστε, οι κομμουνιστές δημοτικοί σύμβουλοι παλεύουν μέσα κι έξω από το δημοτικό συμβούλιο για να καταργηθεί όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που ψήφισαν οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ και τσακίζει το εισόδημα των εργαζομένων, το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Η Διοίκηση του Δήμου προτίμησε να είναι «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ». Από τη μια, έκανε επικλήσεις στη γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου του Δήμου με ένα σκεπτικό μνημείο υπεράσπισης υπεράσπισης της αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής του αστικού κράτους, που έχει ασκηθεί από ΟΛΕΣ τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Από την άλλη κάλεσε τους δημοτικούς συμβούλους της Διοίκησης να ψηφίσουν... «κατά συνείδηση»!!! Λες και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η άσκηση της διοίκησης γίνεται... κατά συνείδηση.
Ο συνδυασμός του ΣΥΡΙΖΑ στο Δημοτικό Συμβούλιο Αιγάλεω (Ανάπλαση) επέλεξε... την «αποχή», δηλώνοντας υποκριτικά ότι έτσι υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων! Όμως, τα αντιλαϊκά έργα και οι ημέρες τους ως Διοίκηση του Δήμου δεν παραγράφονται, όταν ασκούσαν έφεση σε κάθε υπόθεση εργαζόμενου που διεκδικούσε τη μονιμοποίηση, τα δεδουλεμένα τους. Αναποδογυρίζοντας κάθε έννοια λογικής, είπαν ότι «δεν ψηφίζουμε να μη γίνει έφεση, γιατί πρέπει να ψηφιστεί ειδική νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή»! Κυριολεκτικά πρόκειται για μνημείο υπεράσπισης της αντεργατικής πολιτικής που βάζει στη ζυγαριά του “κόστους” για το κράτος τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η στάση των δημοτικών συμβούλων της Ανάπλασης αποτελεί τα “προσεχώς” των στρατηγικών επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτή τη στρατηγική υπηρέτησε ως κυβέρνηση για 5 χρόνια και ως Διοίκηση στο Δήμο Αιγάλεω!
Η παράταξη του κυρίου Σκλαβούνου, κάνοντας μία ανέξοδη … ιστορική αναδρομή θυμήθηκε μία αντίστοιχη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το 2014. Ξέχασε, όμως, να πει (πράγμα που θυμούνται οι εργαζόμενοι) ότι εκείνο το βράδυ άλλαζαν οι ψήφοι (εκτός από την ψήφο και τη στάση των δημοτικών συμβούλων της Λαϊκής Συσπείρωσης) μέχρι το ξημέρωμα, ανάλογα με το πώς βόλευε τον καθένα!
Μια αποκαλυπτική συζήτηση για τα δεσμά του αντεργατικού οπλοστασίου
Η τελική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγάλεω για να μην ασκηθεί έφεση στην απόφαση του δικαστηρίου για την πληρωμή των εργαζομένων δεν μπορεί να κρύψει τη σκληρή πραγματικότητα που διαμορφώνεται και στην Τοπική Διοίκηση.
Το περιεχόμενο της γνωμοδότησης του νομικού συμβούλου του Δήμου, με βάση το οποίο έγινε συζήτηση, είναι αποκαλυπτική! Αποτελεί μία ακόμα επιβεβαίωση ότι το κράτος, από την κυβέρνηση μέχρι την Περιφερειακή και Τοπική Διοίκηση, είναι εχθρικό για τα εργατικά, τα λαϊκά συμφέροντα!
Οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, του λαού μπαίνουν στη ζυγαριά του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων και απορρίπτονται γιατί λογαριάζονται ως “κόστος”.
Αυτό αποτυπώνει η αιτιολόγηση του νομικού συμβούλου, που αναφέρει χαρακτηριστικά για την περικοπή του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα ότι αποτελεί “μέτρο περιστολής των δημοσίων δαπανών... για τον περιορισμό του δημόσιου ελλείμματος”. Σε απλά ελληνικά... πρόκειται για κυνική ομολογία ότι διαχρονικά οι κυβερνήσεις- παίρνοντας την αντιλαϊκή σκυτάλη η μία από την άλλη- φόρτωσαν του εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους συνταξιούχους τα βάρη της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης για να στηριχτούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι.
Έτσι και σήμερα φορτώνουν τα αποτελέσματα της επεκτατικής πολιτικής, που γίνονται πλέον ορατά στην εκτίναξη της ακρίβειας, στον πληθωρισμό που καλπάζει διεθνώς.
Δίπλα σε όλα αυτά, η αιτιολόγηση του νομικού συμβούλου επικαλείται τους εκατοντάδες αντιλαϊκούς νόμους των μνημονίων που εφαρμόζονται και από τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όπως εφαρμόστηκαν και από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Και σε αυτούς θα προστεθούν και τα νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, που προβλέπει το νέο ευρωενωσιακό μνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης, προκειμένου να αντληθούν τα πακέτα χρηματοδότησης για τις «πράσινες» μπίζνες.
Αυτός είναι ο “οδηγός δράσης” κάθε διοίκησης στο Δήμο Αιγάλεω. Και με τα δύο χέρια όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι των συνδυασμών που άσκησαν διοίκηση στο Δήμο ψηφίζουν έργα και υποδομές της λεγόμενης “πράσινης οικονομίας”. Όταν όμως πρόκειται για τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων του Δήμου, των εργατικών, λαϊκών οικογενειών ξεκινάνε τα “ναι μεν αλλά” με κριτήριο τις αντοχές της οικονομίας!
Το αιτιολογικό της γνωμοδότησης δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών... «Ειδικά σε σχέση με τη μισθολογική δαπάνη διαπιστώθηκε ότι παραμένει σε υψηλά επίπεδα … ειδικά σε σύγκριση με τα άλλα κράτη – μέλη της ΕΕ… τα επιδόματα δε συνιστούν απόλυτα προνόμια και ο περιορισμός των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων … αποσκοπεί … στους σκοπούς που επιδιώκει η ΕΕ».
Το κράτος, λοιπόν, έχει αντιλαϊκή συνέχεια a la carte των κατευθύνσεων της ΕΕ, με βάση τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Οπότε, ας αφήσουν τα «σάπια» ιδιαίτερα οι δημοτικοί σύμβουλοι του συνδυασμού του ΣΥΡΙΖΑ ότι “μας πίεζαν οι δανειστές” και άλλα τέτοια ΣΥΡΙΖΑΐκα. Δεν υπάρχει πιο χοντρό ψέμα από αυτό. Γιατί δεσμεύεται από το μνημόνιο των μνημονίων, τη στρατηγική της ΕΕ και των μεγάλων ομίλων, το νέο επίσης υπερμνημόνιο, που είναι σε εξέλιξη.
Απέναντι σε αυτό το αίσχος οι της διοίκησης του δημάρχου Γκίκα ψήφισαν «κατά συνείδηση» και οι του ΣΥΡΙΖΑ «αποχή».
Και κάθε συνδυασμός στο Δημοτικό Συμβούλιο με τις τοποθετήσεις και τη στάση του τάσσεται πολιτικά είτε με τους νόμους που υπηρετούν το κεφάλαιο και το ματωμένο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, είτε με τις ανάγκες των εργαζομένων, του λαού.
Αποκαλύπτεται και κάτι ακόμα. Απάντηση στα καθημερινά αδιέξοδα της εργατικής, λαϊκής πλειοψηφίας είναι σήμερα να υψώσουμε τη μεγάλη δύναμη της λαϊκής πρωτοβουλίας. Απέναντι σε αυτό τον αδιέξοδο δρόμο, ορθώνεται ο αγώνας για αξιοπρεπές εισόδημα και μισθούς, σταθερή δουλειά για όλους, σύγχρονη δημόσια και δωρεάν υγεία, παιδεία, πρόνοια, κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων. Σε αυτό το δρόμο μπορούν να μπαίνουν εμπόδια στην επίθεση των μονοπωλίων, της κυβέρνησης, περιφερειακών και τοπικών αρχών στα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα.
Η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι εγγύηση για να έχει ο αγώνας συνέχεια, σταθερότητα, νικηφόρα προοπτική.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό στο δρόμο της ανατροπής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου