Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία ο ιστορικός περίπατος μνήμης που ξεκίνησε από την Πλατεία Δημαρχείου και κατέληξε στην πλατεία της Εθνικής Αντίστασης (θεατράκι ΟΤΕ) αφού πέρασε από χώρους σταθμούς για την τοπική ιστορία: τα παλιά λουτρά όπου έγινε το λαϊκό δικαστήριο και η εκτέλεση του αρχηδοσίλογου Γερόσταθου, το κτίριο μπιζού στη συμβολή των Κωστή Βάρναλη και Μεγάλου Αλεξάνδρου όπου γινόταν τα λαϊκά συσσίτια του ΕΑΜ, τον πεζόδρομο Μεγάλου Αλεξάνδρου όπου είχε γίνει η μάχη της παλιάς αγοράς και διατηρούνταν σε κοντινό χώρο η οπλοθήκη του ΕΛΑΣ, στη συμβολή της 25ης Μαρτίου με Φλέμινγκ και Πίνδου με την Αριστερή Κίνηση Περιστερίου να καταθέτει στεφάνι στο μνημείο πεσόντων στη μάχη. Παρακολουθήστε τον περίπατο από εδώ.
Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον και η προσέλευση του κόσμου.
Η αφήγηση του συντρόφου Κώστα Βελοπετρόπουλου, οι αυθεντικές και αυθόρμητες μαρτυρίες αγωνιστών, όπως του Θ.Κ. τότε αετόπουλου ή του εγγονού του Ν.Β. μαχητή του ΕΛΑΣ, ενθουσίασαν τους παρευρισκόμενους συμπολίτες μας που ξεσπούσαν σε χειροκροτήματα δείχνοντας πως πρωτοβουλίες σαν κι αυτή ακουμπούν στα αριστερά αντανακλαστικά ενός λαού που εμπνέεται από την ιστορία του.
Ο περίπατος μνήμης δεν ήταν, όπως αποδείχθηκε, μνημόσυνο αλλά έμπνευση για τους αγώνες του σήμερα και του αύριο.
Γιατί όπως τονίστηκε και από τις παρεμβάσεις της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου μόνο ένας λαός πληροφορημένος για το δοξασμένο το παρελθόν, αλλά και για τα λάθη που γίνανε, ένας λαός που στοχάζεται την ιστορία του τόπου του και μαθαίνει να ξεχωρίζει τους φίλους από τους εχθρούς, την πολιτική της προόδου από τη φτηνή δημαγωγία, μπορεί να επηρεάσει και να βαρύνει πάνω στα γεγονότα.
Γιατί χωρίς τη γνώση του παρελθόντος, το παρόν και το μέλλον γίνονται θαμπά και λίγο μπορούν να επηρεαστούν.
Αυτός ο περίπατος δεν ήταν παρά ένα μικρό βήμα στο δρόμο για την ανάκτηση της ιστορίας μας, των δρόμων μας και των γειτονιών μας.
Όλα αυτά δυναμώνουν την απόφασή μας σήμερα να αγωνιστούμε για να αντιστρέψουμε την «κανονικότητα» την οποία κυβέρνηση και θεσμοί θέλουν να μας συνηθίσουν.
Ο περίπατος, καταλήγοντας στο θεατράκι απέναντι από τον ΟΤΕ, ολοκληρώθηκε με την ομιλία του ιστορικού Μενέλαου Χαραλαμπίδη και με την προβολή φωτογραφιών της εποχής 1940-44 καθώς και με έκθεση φωτογραφίας από ιστορικά γεγονότα στο Περιστέρι. Κατατέθηκαν δύο στεφάνια από την Αριστερή Κίνηση Περιστερίου, ένα στο μνημείο πεσόντων και ένα στο μνημείο της Άννας Παρλιάρου, ενώ ο κόσμος φώναζε «Και τώρα και πάντα, και όπως το ’40, την φτώχεια και τον φασισμό θα πολεμάμε πάντα» και «Με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας».
Την ίδια στιγμή που με μαζική συμμετοχή εκατοντάδων Περιστεριωτών και Περιστεριωτισσών, το Περιστέρι του αγώνα και της διεκδίκησης βάδιζε στο δρόμο και τους σταθμούς της ηρωικής ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης με κεντρικό σύνθημα «και τώρα και πάντα και όπως το ’40 την φτώχεια και τον φασισμό θα πολεμάμε πάντα», η δημοτική αρχή Παχατουρίδη διοργάνωνε φτηνιάρικη «φιλανθρωπική» γκλάμουρους στρας «πολιτιστική πανδαισία» με τον Λε Πα και συμμετοχή «πελατείας από κάθε γωνιά του λεκανοπεδίου» όπως αρέσκονται να λένε οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι για τέτοια «ιβέντς» όταν μοιράζουν «άρτον και θεάματα» στην πλέμπα.
Δυο Περιστέρια – δυο Ελλάδες
Αντίσταση, Αγώνας, Αξιοπρέπεια ≠ Υποταγή, Εξαγορά, Συναίνεση
Αυτοί είναι οι Δύο Δρόμοι – Δεν Υπάρχει Τρίτος
Πηγή: leftmove.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου