Επίμονος υπερασπιστής του νόμου αποφυλάκισης «ό,τι να ναι» παρουσιάστηκε ο πρώην υπουργός
Δικαιοσύνης κ. Παρασκευόπουλος, ξιφουλκώντας υπέρ των ποιοτικών φυλακών, την ώρα που Επιτροπή Κρατουμένων της φυλακής Διαβατών καταγγέλλει εγγράφως σημεία και τέρατα για εμπόριο ναρκωτικών, κινητών, άνετη πρόσβαση σε ψυχοφάρμακα και λαθροχειρίες σε προμήθειες υλικών! Όταν παρόμοιες καταγγελίες έχουν γίνει από τον Κορυδαλλό μέχρι την Κέρκυρα!Σωφρονιστικοί υπάλληλοι ασκούν εμπόριο ναρκωτικών και κινητών τηλεφώνων
Η Επιτροπή από τις φυλακές καταγγέλλει εγγράφως οτι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, που κατονομάζονται με τα αρχικά τους, ασκούν εμπόριο ναρκωτικών και κινητών τηλεφώνων και περιγράφουν συνθήκες παράνομων συναλλαγών με τις προμήθειες, αλλά και οργανωμένη «συγκάλυψη» από παράγοντες του υπουργείο Δικαιοσύνης! Γράφουν μεταξύ άλλων σε υπόμνημα- καταγγελία τους:
«Η αλήθεια είναι ότι ουσίες έρχονται στη φυλακή τόσο παράνομα (ναρκωτικά) όσο και παράτυπα (ψυχοφάρμακα). Τα ναρκωτικά, από την έρευνα των επισκεπτηρίων, τα οποία επάνδρωναν μόνιμα 2 υπάλληλοι, ο ένας εκ των οποίων είναι αυτός που απομακρύνθηκε. Αξίζει να σημειωθεί πως όλοι γνωρίζουν ότι οι υπάλληλοι αυτοί ήταν προσωπική επιλογή του Αρχιφύλακα.
Αφετέρου δε, ψυχοφάρμακα χορηγούνται αφειδώς από τη φυλακή μέσω του ψυχιάτρου. Ένα ραντεβού μαζί του, όπου θα του δηλώσεις ότι «βλέπεις θορύβους και ακούς φωνές», είναι αρκετό για να σε γεμίσει υπνωτικά και ψυχοφάρμακα…
Σε κάθε περίπτωση, όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Η επιθυμία μας είναι με την παρούσα να προβάλλουμε τη δομή της Διοίκησης της φυλακής, η οποία έχει διαμορφωθεί ως μία καλοστημένη επιχείρηση με μοναδικό γνώμονα το ασύδοτο κέρδος και την εκμετάλλευση της δυστυχίας των κρατουμένων της.
Ένα γωνιακό μαγαζί που μέσα από μια σειρά παράνομων δραστηριοτήτων είναι σίγουρο πως θα εξασφαλίσει οικονομικά τις 5 οικογένειες που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της Διοίκησής της: τον Διευθυντή, τον Διαχειριστή και τον αδερφό του, τον Βοηθό Διαχειριστή και ως κορυφή της πυραμίδας τον Αρχιφύλακα.
Λεπτομέρειες
Καταρχάς, και πριν μπούμε σε λεπτομέρειες, αξίζει να σημειωθεί ότι στην οικογένεια του Διαχειριστή «μπαίνουν» 3 μισθοί: ο δικός του, του αδερφού του και της συζύγου του, ενώ στην οικογένεια του Αρχιφύλακα 2 μισθοί: ο δικός του και της συζύγου του.
Σημαντική πηγή εσόδων αποτελεί η λαθραία εισαγωγή στη φυλακή κινητών τηλεφώνων. Υπεύθυνος για την εισαγωγή τους είναι ο αδερφός του Διαχειριστή, ο οποίος κλείνει τις συμφωνίες για τις συσκευές αποκλειστικά με τους Ρωσόφωνους κρατουμένους. Η τιμή που τους χρεώνει ανέρχεται στα 500 € ανά συσκευή.
Η ίδια συσκευή, μέχρι να φτάσει στους μη Ρώσους κρατουμένους, φτάνει να πωλείται στην τιμή ακόμη και των 1.500 €. Και ενώ ο Χ είναι υπεύθυνος για την εισαγωγή των κινητών και το κλείσιμο της συμφωνίας με τους Ρώσους, υπεύθυνος για την παράδοσή τους στους τελικούς αποδέκτες είναι ο Αρχικαθαριστής (Π.Κ.), μιας και είναι ο μοναδικός κρατούμενος που έχει την άδεια από τον Αρχιφύλακα να κινείται ελεύθερα σε όλες τις πτέρυγες της φυλακής.
Εξαίρεση φυσικά αποτελεί η περίπτωση, όπου εξυπηρετώντας τα δικά του συμφέροντα, ερευνά τους σωστούς θαλάμους, βρίσκει τα κινητά και φορτώνει τους ανεπιθύμητους σε αυτόν κρατουμένους με πειθαρχικά και πειθαρχικές μεταγωγές.
Ενώ φαινομενικά η επιλογή των προμηθευτών γίνεται σε ένα περιβάλλον διαφάνειας, είναι άξιο απορίας πώς οι προμηθευτές παραμένουν μονίμως οι ίδιοι. Στην καλύτερη περίπτωση, εναλλάσσονται ανά 6μηνο μεταξύ τους.
Όλα, όμως, τα παραπάνω είναι ψίχουλα ως απολαβές σε σχέση με αυτό που συμβαίνει στο χώρο των προμηθειών της φυλακής.
Καταρχάς, και ενώ φαινομενικά η επιλογή των προμηθευτών γίνεται σε ένα περιβάλλον διαφάνειας, είναι άξιο απορίας πώς οι προμηθευτές παραμένουν μονίμως οι ίδιοι. Στην καλύτερη περίπτωση, εναλλάσσονται ανά 6μηνο μεταξύ τους. Η απάντηση στην παραπάνω «απορία» είναι προφανής : Όπως σχεδόν παντού στον τομέα των κρατικών προμηθειών, έτσι και εδώ έχουμε τη σύσταση «καρτέλ», όπου οι ίδιοι και οι ίδιοι καταθέτουν προσφορές. Τα εμπορεύματα στη φυλακή εισέρχονται και ζυγίζονται από την είσοδο των μαγειρείων. Και σ’ αυτό το σημείο, την παραλαβή και τη ζύγιση αναλαμβάνουν 2 μόνιμοι υπάλληλοι.
Αναρωτιόμαστε … δεν θα έπρεπε να εναλλάσσονται οι υπάλληλοι αυτοί σε ένα τόσο νευραλγικό πόστο, αν μη τι άλλο και για λόγους προληπτικούς; Τα συμπεράσματα δικά σας.»
Για τις προμήθειες οι κρατούμενοι λένε ότι χρησιμοποιούνται οι παρακάτω τρόποι για κέρδος:
«1. Με τη μορφή εκπτώσεων ή δώρων στα τιμολόγια, τα οποία ποτέ δεν περνάνε στα βιβλία της φυλακής.
2. Με το πείραγμα της ζυγαριάς, η οποία ζυγίζει τα εισερχόμενα εμπορεύματα.
3. Με τις κλασικές υπερτιμολογήσεις, όπου φυσικά η διαφορά δίνεται σε μετρητά.»
«Και όλα αυτά σε μία φυλακή, η οποία ευαγγελίζεται την ισότητα των κρατουμένων, καθώς και την πιστή τήρηση του σωφρονιστικού κώδικα. Η απόλυτη υποκρισία! Εμείς, λοιπόν, τέτοια ισότητα δεν τη θέλουμε!
Ζητάμε και δικαιούμαστε μία φυλακή αναλογική και ανταποδοτική, όπου ο κάθε κρατούμενος θα αξιολογείται ατομικά, ανάλογα με τη συμπεριφορά του και την προσφορά του. Μία φυλακή, όπου θα παρέχεται το δικαίωμα επιλογής της τροφής, καθώς και η δυνατότητα επικοινωνίας με τους σύγχρονους τρόπους επικοινωνίας. Μία φυλακή αξιοκρατική, η οποία λειτουργώντας σε άλλες υγιείς βάσεις, θα είναι σε θέση να μειώσει δραστικά τα λειτουργικά της έξοδα, αν όχι να καταστεί μία αυτοσυντήρητη μονάδα.
Επιτροπή κρατουμένων»
Την ώρα που αυτά καταγγέλλονται στις φυλακές, ο ακαδημαϊκός πρώην υπουργός υπερασπίζεται έναν νόμο, που ψηφίστηκε όχι για να κάνει καλύτερες τις φυλακές, αλλά απλώς για να τις αποσυμφορήσει! Λες και δεν υπάρχει η λύση νέων φυλακών και το νοικοκύρεμα των παλιών. Αλλά, ποιος θα τολμήσει να τα βάλει με τα κυκλώματα των φυλακών; Η τυφλή αποφυλάκιση είναι πιο βολική για τους ευθυνόφοβους!
Και η τελευταία παράγραφος της Επιτροπής Κρατουμένων είναι μάλλον ένα μάθημα παρά μια απολογία. Επειδή οι φυλακισμένοι δε ζητάνε να αποφυλακιστούν, αλλά να είναι φυλακισμένοι με μια ευκαιρία να εξημερωθούν. Γιατί, αν και εγκληματίες, μερικοί από αυτούς είναι πιο αξιοπρεπείς από πολλούς «καθωσπρέπει» που κυκλοφορούν γύρω μας κι από πολλούς απ αυτούς που μας εξουσιάζουν.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
---------------------
Στον κόσμο του Παρασκευόπουλου που για την 37η ληστεία ενός Ρώσου φταίει το ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα
«Αρκούν λίγα δευτερόλεπτα σκέψης και κοινής λογικής, ώστε να καταπέσει η προπαγάνδα» δήλωσε μετά την κριτική στον νόμο του ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος. Πράγματι αρκούν ελάχιστα δευτερόλεπτα. Για να καταπέσει η προπαγάνδα του ίδιου του Παρασκευόπουλου. Ενός ακόμα εμμονικού αριστερού πολιτικού που όταν καταλαβαίνει ότι οι φλου ιδεοληψίες του έχουν πραγματικά θύματα, προσπαθεί να μην πάρει το βάρος των αποφάσεων του.
Κανένας δεν ζήτησε να καταργηθούν «οι πρόωρες απολύσεις κρατουμένων από τις φυλακές που έχουν εισαχθεί εδώ και 100 χρόνια στη χώρα μας, με τον Ν. 811/1917» όπως προσπάθησε να φέρει το θέμα εκεί που τον βολεύει ο Νίκος Παρασκευόπουλος με τη δήλωσή του. Αυτό που ζητήθηκε είναι να μην αποφυλακίζονται άτομα που πιθανότατα θα προκαλέσουν το ίδιο έγκλημα για το οποίο αρχικά είχαν εγκλειστεί. Και ο νόμος Παρασκευόπουλου πάει να γίνει συνώνυμο με το recurring crime. Το έγκλημα, που ο πρόωρα αποφυλακισμένος εγκληματίας διαπράττει με τον ίδιο τρόπο για τον οποίο είχε εγκλειστεί. Κάτι που τον κάνει φυσικό αυτουργό, αλλά ηθικός παραμένει ο πολιτικός που τον κατέθεσε στη Βουλή.
Χθες πανικοβλημένος από τις συνέπειες του νόμου του, ο Νίκος Παρασκευόπουλος προσπάθησε να βρει σωτηρία στα κλισέ. Το «η υποτροπή στο έγκλημα είναι προϊόν πολύ περισσότερο των συνθηκών κράτησης (συνωστισμός, αργία ή αντίθετα προγράμματα απασχόλησης και επανένταξης) και πολύ λιγότερο κάποιων αυξομειώσεων της διάρκειας της ποινής» ήταν μια φιλότιμη όσο και προβλεπόμενη προσπάθεια να ρίξει το βάρος στην κακούργα την κοινωνία. Τώρα ότι η Ελλάδα είναι ένοχη επειδή απέτυχε να αναμορφώσει έναν Ρώσο που είχε κάνει 36 ένοπλες ληστείες και έναν Μολδαβό ένοχο κλοπής με ανθρωποκτονία και επειδή απέτυχε να τους αναμορφώσει τους αποφυλάκισε για να δει αν αναμορφώθηκαν από μόνοι τους, είναι κάτι που απαιτεί πολύ μικρόνοια για να γίνει δεκτό.
Αντίθετα δεν χρειάζεται παρά λογική για να δεχτεί κάποιος ότι αν δεν υπάρχει χώρος στις φυλακές και κάποιος πρέπει να αποφυλακιστεί, τότε πρέπει να αποφυλακίζονται τα άτομα που δεν μπορούν να επαναλάβουν το έγκλημα για το οποίο πήγαν μέσα. Δηλαδή είναι πιθανότερο ένας Ρώσος με 36 ένοπλες ληστείες να βγει από τη φυλακή και να κάνει την 37η από τον Τσοχατζόπουλο να βγει από την φυλακή στα 80 του, να γίνει υπουργός και να ξαναπάρει μίζες. Και αν ο Τσοχατζόπουλος πρέπει να μείνει μέσα για παραδειγματισμό, για να θυμούνται όλοι τι παθαίνει όποιος απλώνει το χέρι του στο δημόσιο χρήμα, ας βγει κάποιος άλλος. Λιγότερο περίοπτος. Με σκεπτικό ότι τα εγκλήματα του δεν ήταν βίαια και αδυνατεί να τα επαναλάβει.
Στη λογική όμως να απελευθερώνεται ένας 30άρης κατά συρροή ληστής και να μένει φυλακή ένας 80άρης ένοχος οικονομικού εγκλήματος υπάρχει και μια άλλη παράμετρος. Η συνειδητή ή υποσυνείδητη ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ είναι με τον ληστή. Τον αγέρωχο παράνομο που κάνει τους αστούς να φοβούνται απέναντι στον οικονομικό εγκληματία, μέλος της αστικής τάξη που πίνει το αίμα του λαού. Οσο για τα θύματα δεν είναι παρά κομπάρσοι στο αριστερό ρομάντζο. Και αν μένουν στον Φλοίσβο, ούτε καν αρκετά συμπαθή για να έχει ενοχές ο Παρασκευόπουλος που τραβήχτηκαν από το νόμο του.
Τέλος κάποια στιγμή πρέπει να εξεταστεί πώς οι αλλοδαποί που έκαναν τις ληστείες μπήκαν στην Ελλάδα. Αν τα αστέρια του Φλοίσβου δεν μπήκαν νόμιμα, φταίνε οι έλεγχοι. Αν μπήκαν νόμιμα αλλά δεν απελάθηκαν μετά τις πρώτες τους ληστείες επειδή τους κάλυπτε ο νόμος, φταίει ο νόμος. Και τα δύο μπορούν να αλλάξουν.
Μετά τις επόμενες εκλογές. Έτσι ώστε ο Νίκος Παρασκευόπουλος να μπορεί να επιστρέψει στο ρόλο του ευαίσθητου αριστερού που στον κόσμο του για την 37η ληστεία ενός Ρώσου φταίει το σωφρονιστικό ελληνικό σύστημα. Και η ΝΔ να αλλάξει νόμους και ελέγχους, για τους οποίους και η ίδια έχει ευθύνη και έχουν την Ελλάδα το Allou Fan Park της εξαγόμενης εξ’ Ανατολών εγκληματικότητας.
Α. Πανούτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου