παρέλασης στο πλαίσιο του εορτασμού της 25ης Μαρτίου, ώστε να ενημερώσει τους πολίτες για τη στάση της ενάντια στην εκδήλωση που διοργανώνει ο Δήμος Ιλίου για να τιμήσει το διορισμένο από την στρατιωτική χούντα Δήμαρχο, Γεώργιο Κακούρη.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε στους πολίτες κατά την παρέμβαση:
- Η παραχάραξη της ιστορίας στην υπηρεσία της μικροπολιτικής
Στο πλαίσιο του εορτασμού της 25ης Μαρτίου, μετά την καθιερωμένη παρέλαση, ο Δήμος Ιλίου, θα παραθέσει εκδήλωση στο Δημαρχείο για να τιμήσει τον συμπολίτη μας, πρώην Δήμαρχο Ιλίου – διορισμένο από την στρατιωτική χούντα, Γεώργιο Δ. Κακούρη.
Αφορμή για την τελετή αυτή, σύμφωνα με το Δήμαρχο, Νίκο Ζενέτο, αποτέλεσε το γεγονός ότι ο Γ. Κακούρης είχε δωρίσει στο παρελθόν, από την προσωπική του περιουσία, συνολικές εκτάσεις 1876 τ.μ. προς το Δήμο.
Η ιστορία, όμως, δεν μπορεί να ξαναγραφτεί, ούτε επιδέχεται κάποιον εξωραϊσμό:
Τον Απρίλιο του 1963, με το Βασιλικό Διάταγμα 212, η Κοινότητα Νέων Λιοσίων έγινε Δήμος.
Πρόεδρος της κοινότητας την εποχή αυτή ήταν ο Γεώργιος Κακούρης, ο οποίος παρέμεινε στη θέση του Δημαρχεύοντος μέχρις τις εκλογές του 1964, οπότε εξελέγη Δήμαρχος ο Αθανάσιος Οικονόμου.
Τον Ιούνιο του 1967, μετά την επιβολή της δικτατορίας, η στρατιωτική Κυβέρνηση έπαψε τον εκλεγμένο από το λαό της πόλης Αθανάσιο Οικονόμου και στη θέση του διόρισε ως Δήμαρχο τον Γεώργιο Κακούρη, που παρέμεινε έως και το 1970, οπότε και διορίστηκε στη θέση του ο Δημήτριος Λυκουρέσης, ο οποίος διετέλεσε Δήμαρχος ως το 1974.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν μια λεπτομέρεια που παρέλειψε η Δημοτική Αρχή να αναφέρει στην εισήγησή της κατά τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αντιθέτως, πρόκειται για γεγονότα βγαλμένα από τις πιο μαύρες περιόδους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, που εσκεμμένα η Δημοτική Αρχή επιλέγει να κρατήσει κρυφά από τους πολίτες του Ιλίου.
Είναι ολοφάνερο, πως με την κίνηση αυτή, η παράταξη «Δημοκρατική (μόνο κατ’ όνομα) Συνεργασία», του Νίκου Ζενέτου, στοχεύει στο άνοιγμά της στις πιο συντηρητικές δυνάμεις της πόλης μας και στη δεξιά παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.
Η «κοντή» μνήμη του Νίκου Ζενέτου ξεχνά ακόμη πως μετά τις εκλογές του 1982, ο προκάτοχός του και ιδρυτής της παράταξής του, Βασίλης Κουκουβίνος, βρέθηκε σε μακρόχρονο δικαστικό αγώνα με τον Γεώργιο Κακούρη, λόγω της προσπάθειας του τελευταίου να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών, μοιράζοντας φέιγ βολάν που ανέφεραν ψευδώς πως οι παρατάξεις που έμειναν εκτός του δεύτερου γύρου των εκλογών, στηρίζουν την υποψηφιότητά του στην δεύτερη Κυριακή.
Με στόχο μια επικείμενη εκλογική συμμαχία του «ακομμάτιστου» συνδυασμού του με τις δεξιές δυνάμεις της πόλης μας, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση, ο Νίκος Ζενέτος, επιλέγει να θυσιάσει τους δημοκρατικούς αγώνες της πόλης μας, γυρνώντας την πλάτη σε μια μαύρη σελίδα για την τοπική μας ιστορία.
Δυστυχώς για τον ίδιο, η ιστορία της πόλης μας έχει γραφτεί, δεν μπορεί να σβηστεί από κανέναν και οι πολίτες έχουν μνήμη και θα κρίνουν σύντομα τόσο τον ίδιο, όσο και τους νέους του συμμάχους γι’ αυτές τις πρακτικές.
Η παραχάραξη της ιστορίας στην υπηρεσία της μικροπολιτικής
Ίλιον, 25/03/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου