Την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου και ώρα 7.30 μ.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο «Γιάννης Ρίτσος», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Μήνα Αντιφασιστικής Μνήμης και Συνείδησης, θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση: «Δύο Αιγαλιώτες Ήρωες της Εθνικής Αντίστασης».
- Σταύρος Μαυροθαλασσίτης (πρώην Δήμαρχος Αιγάλεω)
- Αναστάσης Χαραλαμπόπουλος (ο 13χρονος δεκανέας)
Παρεμβαίνει ο Μανώλης Γλέζος.
Χαιρετίζει ο διεθνής και παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Αιγάλεω Σάββας Παπάζογλου.
Μετά την απελευθέρωσή του, το 1952, ασχολήθηκε με τα κοινά, παρά το ότι είχε αφεθεί ελεύθερος με τον όρο να μην αναμειχθεί στην πολιτική.
Συνολικά διετέλεσε δήμαρχος Αιγάλεω επί 15 χρόνια (από το Φεβρουάριο του 1955-21 Απριλίου 1967 και από 1976-1978)
Χαιρετίζει ο διεθνής και παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Αιγάλεω Σάββας Παπάζογλου.
- Ως γνωστό, ο Σταύρος Μαυροθαλασσίτης έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως στέλεχος του ΕΛΑΣ. Το 1946 εξορίσθηκε και πέρασε πολλές περιπέτειες. Καταδικάσθηκε σε θάνατο για τη δράση του στον Εμφύλιο από έκτακτο στρατοδικείο αλλά τελικά δεν εκτελέσθηκε λόγω μιας τυχαίας συγκυρίας.
Μετά την απελευθέρωσή του, το 1952, ασχολήθηκε με τα κοινά, παρά το ότι είχε αφεθεί ελεύθερος με τον όρο να μην αναμειχθεί στην πολιτική.
Συνολικά διετέλεσε δήμαρχος Αιγάλεω επί 15 χρόνια (από το Φεβρουάριο του 1955-21 Απριλίου 1967 και από 1976-1978)
- Η ιστορία του Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου του Αλεξάνδρου θα μπορούσε να έχει βγει από ταινία για το ηρωικό έπος του '40.
Στο τρένο που επιβιβάστηκε κρυφά, επέβαινε ο πατέρας του που είχε επιστρατευτεί, ο οποίος ωστόσο δεν ήξερε τίποτα για την παράτολμη απόφαση του γιου του.
Η παρουσία του 13χρονου αποκαλύπτεται τελικά όταν το τρένο φτάνει στο Μέτωπο και προκαλεί αναστάτωση ανάμεσα στους επικεφαλής της μονάδας.
Η επιστροφή του στην Αθήνα ήταν αδύνατη και ο ίδιος επιμένει να μείνει για να πολεμήσει. Η μονάδα του πάτερα του, Αλεξάνδρου, αναχωρεί από στιγμή σε στιγμή για την πολεμική ζώνη και η τύχη του μικρού Αναστάση πρέπει να κριθεί άμεσα. Οπότε προκρίνεται τελικά η ιδέα να υπογράψει ο πατέρας ότι δέχεται, ο γιος του να καταταχθεί ως εθελοντής στον στρατό, κάτι που θα λύσει τα χεριά των αρμοδίων. Ετσι και έγινε.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες επίσημες μαρτυρίες, όταν ο στρατός μας κατέλαβε την Κορυτσά, άφησαν τον Αναστάση να παρελάσει πρώτος κατά την είσοδο στην πόλη.
Η επιστροφή του στην Αθήνα ήταν αδύνατη και ο ίδιος επιμένει να μείνει για να πολεμήσει. Η μονάδα του πάτερα του, Αλεξάνδρου, αναχωρεί από στιγμή σε στιγμή για την πολεμική ζώνη και η τύχη του μικρού Αναστάση πρέπει να κριθεί άμεσα. Οπότε προκρίνεται τελικά η ιδέα να υπογράψει ο πατέρας ότι δέχεται, ο γιος του να καταταχθεί ως εθελοντής στον στρατό, κάτι που θα λύσει τα χεριά των αρμοδίων. Ετσι και έγινε.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες επίσημες μαρτυρίες, όταν ο στρατός μας κατέλαβε την Κορυτσά, άφησαν τον Αναστάση να παρελάσει πρώτος κατά την είσοδο στην πόλη.
Με απόφαση του διοικητή της μεραρχίας, φτιάχτηκε άρον άρον στολή στρατιώτη στα μέτρα του Αναστάση και του απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του δεκανέα.
Ο υποψιασμένος Αναστάσης ειδοποίησε τον ξενοδόχο, που και αυτός με τη σειρά του κάλεσε τη χωροφυλακή. Τελικά, αποδείχθηκε ότι ο ύποπτος πελάτης ήταν Αλβανός κατάσκοπος που έδινε στους Ιταλούς πληροφορίες για τις θέσεις και τις κινήσεις των ελληνικών στρατιωτικών μονάδων της περιοχής!
Σημείωση: Είναι μία πτυχή της ιστορίας που δεν βρήκε χώρο στις ένδοξες σελίδες του έπους του 1940.
- Σύμφωνα με τις μαρτυρίες της αληθινής ιστορίας, στην εύρεση των οποίων βοήθησε ο αντιστράτηγος ε.α. Γιώργος Τζουβαλάς, ο οποίος και προλογίζει το βιβλίο μαζί με τον στρατηγό πολεμιστή στη Μάχη της Κρήτης Κωνσταντίνο Κόρκα, ο Αναστάσης κάποια στιγμή κρυολόγησε και τον έστειλαν στα μετόπισθεν, σε ένα μικρο χάνι. Εκεί ο αεικίνητος δεκανέας ανακάλυψε ότι ένας πελάτης του ξενοδοχείου κλεινόταν στο δωμάτιό του και με ένα περίεργο μηχάνημα κάτι έκανε.
Ο υποψιασμένος Αναστάσης ειδοποίησε τον ξενοδόχο, που και αυτός με τη σειρά του κάλεσε τη χωροφυλακή. Τελικά, αποδείχθηκε ότι ο ύποπτος πελάτης ήταν Αλβανός κατάσκοπος που έδινε στους Ιταλούς πληροφορίες για τις θέσεις και τις κινήσεις των ελληνικών στρατιωτικών μονάδων της περιοχής!
Σημείωση: Είναι μία πτυχή της ιστορίας που δεν βρήκε χώρο στις ένδοξες σελίδες του έπους του 1940.
Ενα παραλειπόμενο του ελληνοϊταλικού πολέμου που δεν θα γνωρίζαμε σήμερα, αν δεν είχε καταγραφεί στην εφημερίδα «Ακρόπολις» τον Δεκέμβριο του 1940.
Αλλά ακόμη κι αυτό το δημοσίευμα θα είχε περάσει στα «ψιλά», αν δεν το είχε εντοπίσει ένας άλλος «πιτσιρίκος», ο 16χρονος Γιώργος, γιος του Δήμου Λεβιθόπουλου, δημιουργού του «Αρχείου Ελληνικών Γραμμάτων Γεώργιος Λεβιθόπουλος».
Ανδρέας Τασόπουλος. Με πληροφόρηση από ΤΑ ΝΕΑ και άρθρο της ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου