Λόγοι που κάνουν το μάζεμα των ακαθαρσιών των ζώων επιτακτικό

Φυσικά κανείς δεν μπορεί, να τα βάλει με τ’ αδέσποτα, που εναποθέτουν το περιεχόμενο της ανάγκης

τους, όπου τους έρθει… Όμως τι γίνεται με τους ιδιοκτήτες των σκύλων, οι οποίοι βγάζουν βόλτα τα ζωντανά τους, να ξεσκάσουν, να ανακουφιστούν, αλλά ποτέ δεν μαζεύουν αυτό, που ο σκυλάκος άφησε πίσω του για ενθύμιο.

• Φυσικά και γνωρίζουμε, ότι τα κόπρανα των ζώων είναι βιοδιασπώμενα, όπως ακριβώς και αυτά των ανθρώπων, όμως παρ' όλα αυτά το αποχετευτικό σύστημα μας γλύτωσε από δυσάρεστες συνέπειες.

Αν τα ζώα μπορούσαν, θα τα μάζευαν μόνα τους, επειδή όμως δεν μπορούν οφείλουμε εμείς οι φιλόζωοι να το κάνουμε αντί γι' αυτά. Γιατί;

• Γιατί πρέπει, να δίνουμε το καλό παράδειγμα, ώστε να μην υπάρχει καμιά αφορμή εκ μέρους εκείνων, που δεν αγαπούν τα ζώα, να μας ασκούν κριτική και για τα αδέσποτα και για όλα τα κοπρόσκυλα όπως συνήθως τα χαρακτηρίζουν.

Δεν πρέπει να τους επιτρέπουμε να βρίσκουν δικαιολογίες και φυσικά να ξεσπούν αδίκως πάνω στα ανυπεράσπιστα ζώα. Φυσικά θυμίζουμε, ότι και ο νόμος το επιβάλει.

Δεν θα πρέπει, να ξεχνάμε, ότι όλα όσα υφίστανται τα ζώα συντροφιάς στην Ελλάδα τα παθαίνουν είτε από εκείνους, που δεν είναι φιλόζωοι, είτε από εκείνους, που νομίζουν, ότι είναι φιλόζωοι!

• Η υπεύθυνη ιδιοκτησία ζώου είναι και εδώ το ζητούμενο! Γι' αυτό και τις κονσέρβες με τις οποίες ταΐζουμε τα ζώα, που φροντίζουμε, μαζεύουμε, και τις πλαστικές σακούλες, και τα αλουμινόχαρτα και τα φυσικά τα κακά τους!

Δεν θέλει πολύ μυαλό, για να καταλάβεις κανείς, γιατί δεν πρέπει, να γεμίζουμε απορρίμματα βιοδιασπώμενα ή μη τους χώρους, στους οποίους ζούμε, και τους κοινόχρηστους και τους ιδιωτικούς!

5 λόγοι που κάνουν το μάζεμα των ακαθαρσιών τους επιτακτικό

1
Είναι υποχρεωτικό από την Ελληνική νομοθεσία. Σύμφωνα με το νόμο 4235/2014, «ο συνοδός του σκύλου στη βόλτα υποχρεούται να μαζεύει τις ακαθαρσίες του από το περιβάλλον». Το πρόστιμο που προβλέπεται στην αντίθετη περίπτωση είναι 100 ευρώ.
2
Θέμα πολιτισμού. Αισθητικά, οι ακαθαρσίες δεν προσφέρουν σε ένα δημόσιο χώρο ούτε σε ένα κήπο ούτε είναι ωραίο κάποιος φίλος να πατήσει, κατά λάθος, πάνω στις ακαθαρσίες των ζώων μας, ούτε εμείς, ούτε ένας άγνωστος, εδώ που τα λέμε. Τα υπολείμματα ακαθαρσιών κολλημένα στις σόλες μας είναι ότι χειρότερο, ίσως μετά την τσίχλα.
3
Είναι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία. Μπορεί να περιέχουν σοβαρές ασθένειες, εύκολα μεταδιδόμενες σε άλλα ζώα ή ακόμα και στον άνθρωπο. Αν ο σκύλος μας δεν είναι πλήρως αποπαρασιτωμένος ή απόλυτα υγιής, οι ακαθαρσίες του μπορεί να κρύβουν πολλών ειδών μικρόβια (E. Coli, Giardia, Σαλμονέλωση, Κρυπτοσποριδίωση, Καμπυλοβακτηρίωση, λεπτοσπείρωση, Parvo, Brucella) και ένα σωρό παράσιτα (Toxocara, Heartworms, Αγκυλόστομα, Roundworms, ταινία…). Η επαφή με ξένα κόπρανα είναι, άλλωστε, ένας από τους λόγους που οι κτηνίατροι μας συμβουλεύουν να μην βγει το κουτάβι μας από το σπίτι πριν ολοκληρώσει τα πρώτα του εμβόλια.
4
Οι σκυλίσιες ακαθαρσίες δεν αποσυντίθενται ούτε κατά διάνοια τόσο γρήγορα όσο νομίζουμε. Σε αντίθεση με τα απόβλητα των άγριων σαρκοφάγων ζώων, ( λύκοι, αλεπούδες, κ, ά.) που είναι 100% βιοδιασπώμενα, τα κακά του σκύλου μας μπορεί να μείνουν στο έδαφος μέχρι και ένα χρόνο πριν αρχίσουν να διαλύονται. Ο λόγος είναι ότι η διατροφή του σύγχρονου κατοικίδιου σκύλου διαφέρει πολύ από αυτήν των άγριων ζώων. Οι ακαθαρσίες των άγριων σαρκοφάγων είναι το αποτέλεσμα μιας δίαιτας με πρωτεΐνες υψηλής περιεκτικότητας και πλούσιας σε ασβέστιο. Το σιτηρέσιο δεν περιλαμβάνει συντηρητικά, χημικά ούτε σπόρους. Η αποσύνθεση των «άγριων» κοπράνων είναι θέμα ημερών. Φροντίζουν για αυτό οι μύγες, τα σκαθάρια, και άλλα εργατικά έντομα καθώς και τα βακτήρια που βρίσκονται στο έδαφος. Αντίθετα, οι σκυλοτροφές (ειδικά οι κακής ποιότητας) μπορεί να διατηρήσουν τη συνοχή τους και τη μυρωδιά τους για περισσότερο από έναν χρόνο, πριν αρχίσουν να διαλύονται. Αν, μάλιστα, είναι πλούσιες σε συντηρητικά, τότε παράγουν απόβλητα που είναι επίσης πλούσια σε συντηρητικά. Δεδομένου ότι τα περισσότερα συντηρητικά, ευτυχώς, δεν απορροφώνται από τον οργανισμό, αποβάλλονται μαζί με τις ακαθαρσίες και καταλήγουν στο έδαφος, τα φυτά και τον υδροφόρο ορίζοντα. Η μόνη περίπτωση που οι ακαθαρσίες των σκύλων αποσυντίθεται σε σκόνη και μάλιστα γρήγορα είναι όταν τα ζώα τρέφονται με ακατέργαστη δίαιτα. Η ωμή (RAW) διατροφή είναι η ίδια που κάνει ένα άγριο αρπακτικό. Παράγει, μάλιστα, λιγότερες ακαθαρσίες με πιο ήπια μυρωδιά.
5
Τέλος, αν δεν γίνουν άμεσα μέρος της τροφικής αλυσίδας, κατά τη διάρκεια της αποσύνθεση (άλλα ζώα, έντομα, μικροοργανισμοί), τα κόπρανα θα βρουν δίοδο προς τον υδροφόρο ορίζοντα και τα υπόγεια ρεύματα, καταλήγοντας σε ποτάμια, πηγές και τη θάλασσα. Εκεί, για να διαλυθούν, χρησιμοποιούν το οξυγόνο που βρίσκεται στο νερό και εκλύουν αμμωνία καθώς και άλλα βλαβερά συστατικά που ευνοούν την υπερβολική ανάπτυξη άλγης και φυκιών, βάζοντας σε κίνδυνο τη θαλάσσια ζωή. Θυμηθείτε εικόνες από το πρόσφατο παρελθόν, όταν οι βόθροι κατέληγαν στη θάλασσα -εγκληματικό. Το ξέρατε ήδη, ότι όταν οι ακαθαρσίες σκύλων, ανθρώπων και άλλων οργανισμών καταλήγουν στο νερό, είναι βλαβερές για το οικοσύστημα.

• Πάλι τα κάναμε στο δρόμο κύριέ μου;

Της Τίνας Βάμβουρα

«Όποιος νύχτα περπατεί -ενίοτε και μέρα- λάσπες και σκατά πατεί».
Πολύ ρομαντική εισαγωγή θα μου πείτε, αλλά πρόκειται για ένα σοβαρό ζήτημα.
Γιατί;
Γιατί προφανώς δε φυτρώνουν στα πεζοδρόμια από μόνα τους.
Πίσω από κάθε κουράδα σκύλου, βρίσκεται μια μεγαλύτερη: ο κηδεμόνας του, που δεν τη μάζεψε.
Ίσως αναρωτιέστε γιατί αυτή η απαξίωση για τους συγκεκριμένους κηδεμόνες.
Κάποιοι άλλοι ίσως να νομίζατε πως απολαμβάνουν την ανοχή όλων των ζωόφιλων, μόνο και μόνο επειδή έχουν σκύλο.
Λάθος.
Όσοι μαζεύουμε μαζί με του σκύλου μας και των υπόλοιπων παρτάκηδων τα σκατά ή όσοι ακούμε μπινελίκια από τη γειτονιά για τα ζώα των άλλων ή τα αδέσποτα που προστατεύουμε, δεν είμαστε καθόλου ευχαριστημένοι για την κατάσταση που επικρατεί.
Μας ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν βλέπουμε τους μη-μου-απτικούς, να αφήνουν πίσω τις βρωμιές με περισσή άνεση κι εμείς να τρέχουμε να καθαρίσουμε, αδιαφορώντας για το αν θα φανούμε γραφικοί ή όχι.
Πώς γίνεται και μόνο μερικοί να θεωρούμε πως πεζόδρομοι, πεζοδρόμια, παρτέρια και πάρκα πρέπει να είναι καθαρά και οι υπόλοιποι να σφυρίζουν αδιάφορα;
Αυτοί δεν περνάνε από εκεί;
Έχουν βρει το μαγικό κόλπο και ίπτανται ώστε η όρασή τους δεν τα εντοπίζει;
Γιατί θα πρέπει οι λιγοστοί υπάλληλοι καθαριότητας -λόγω κρίσης- να είναι υποχρεωμένοι, μια στο τόσο που εμφανίζονται, να μαζεύουν και τα «προϊόντα» των σκύλων μας;
Και μέχρι να έρθουν να τα μαζέψουν κι αν, να γίνονται τοτέμ;
Μόνο η μεσούλα των άλλων είναι ευαίσθητη; Η δική μας γιατί δεν παθαίνει τίποτα;
Πόσος κόπος είναι πια να κυκλοφορούμε με μια σακούλα ή εφημερίδα και να απομακρύνουμε τις ακαθαρσίες;
Όλοι στο Μπάκινχαμ έχουμε γεννηθεί και θα θιχτεί η υπόληψή μας;
Βλέπω μερικούς και από το μπαλκόνι να κοιτάνε συνωμοτικά τριγύρω, μην τους δει κανείς – άρα έχουν συνείδηση πως αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό – και φεύγουν χωρίς να μαζέψουν.
Την επόμενη μέρα με τον γείτονα που δικαίως διαμαρτύρεται, θα πουν πως φταίνε τα αδέσποτα.
Φυσικά, δεν εκτιμούν την παρέμβαση για την αποκατάσταση της αλήθειας…
«Δίπλα στην κουράδα της λουλούς σου που δε μάζεψες το πρωί, πήγε κι άφησε μια κι ένα αδέσποτο, για να γίνουν σετ!».
Με κάτι τέτοια απηύδησαν στο New Taipei στην Ταιβάν και οι αρχές ξεκίνησαν από πέρσι μια πρωτότυπη εκστρατεία.
Για κάθε σακούλα με τα περιττώματα των σκύλων τους που οι κάτοικοι παρέδιδαν στους υπαλλήλους καθαριότητας, παραλάμβαναν έναν κλήρο για να συμμετέχουν σε κλήρωση για μια ράβδο χρυσού.
Επειδή πάντως στην Ελλάδα, αυτό ούτε στον ύπνο μας, καθώς φράγκα δεν υπάρχουν, για να απαλλαγούμε απ’ το βάσανο, μας βλέπω «σκατο-φύλακες» προκειμένου να υποχρεωθούν οι ανεύθυνοι να κάνουν το καθήκον τους.
Όποιος αγαπάει τα σκυλιά άλλωστε, οφείλει να μην ενοχλεί τους γύρω, ώστε να μην αγανακτούν κι όσοι δεν τα συμπαθούν και φτάνουν στα άκρα.
Τώρα που καλοκαίριασε κι όλοι σχεδόν θα τη βγάλουμε στα μπαλκόνια γιατί οι διακοπές φαντάζουν με όνειρο θερινής νυχτός, τι άλλο θα μυρίζουμε εκτός από τα νυχτολούλουδα;
Όχι, φανταστείτε το.
Λέω λοιπόν, να βάλω μπρος μια τακτική που έχει εφαρμόσει με μεγάλη επιτυχία η μητέρα μιας φίλης μου, που παρά τα χρόνια της είναι «κομάντο» σε ό,τι αφορά στα ζώα.
Ονομάζεται «κουραδοσυναγερμός».
Θα φωνάζω κι εγώ από το μπαλκόνι στους σφυρίζοντες αδιάφορα, όπως τους φωνάζει και αυτή, όσο χρειαστεί μέχρι να τα μαζέψουν. «Κύριε, το σκυλάκι σας έχεσε!».