• Η Περιφέρεια Αττικής πολύ πριν το θέμα γίνει πρωτοσέλιδο, είχε αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Είχε συμβάλει, τον Αύγουστο του 2015 σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων στη δημιουργία του στρατοπέδου στον Ελαιώνα, το φθινόπωρο πέρσι σε συνεργασία με τον Δήμο Π. Φαλήρου στη φιλοξενία προσφύγων στο Τάε Κβο Ντο. Το ίδιο έπραξε και για τη φιλοξενία προσφύγων στο Ελληνικό, στο Γαλάτσι, στον Πειραιά.
• Συγκαλέσαμε το Περιφερειακό Συμβούλιο στις 29 Οκτωβρίου και στις 10 Μαρτίου, και περάσαμε σε συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις για τροποποίηση των νόμων 4018/2011 και 4332/2015, για να μπορέσουν οι ΟΤΑ να αντιμετωπίσουν τις επείγουσες ανάγκες του προσφυγικού.
• Ανάγκες που δεν αντιμετωπίζονται με ωραία λόγια αλλά με συγκεκριμένα έργα. Για τον σκοπό αυτό άλλωστε ιδρύσαμε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μαζί με τη Γ.Γ. Εμπορίου, το Κέντρο Logistics για συστηματική διαχείριση ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες.
• Η σημερινή κρίση που βιώνει η Ευρώπη διαφέρει από εκείνες του παρελθόντος για τον λόγο ότι φέρνει στο προσκήνιο μια διπλή, δομική δυσλειτουργία της. Αφενός την προβληματική δημιουργία του ευρώ που αποδείχθηκε «νόμισμα μόνο για καλό καιρό». Αφετέρου το έλλειμμα κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας. Η προσφυγική κρίση λειτουργεί έτσι ως καταλύτης των δομικών αυτών προβλημάτων, τα οποία για να επιλυθούν απαιτούνται λύσεις οι οποίες να εδράζονται σε ένα όπλο που η Ένωση τείνει να απεμπολήσει. Την ενότητα στη δράση.
• (…) χάρη στη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που ανέδειξε την ανάγκη κοινής ευρωπαϊκής αντιμετώπισης, μακριά από μονομερείς ενέργειες, με δίκαιη και αναλογική κατανομή των βαρών, επιτάχυνση της μετεγκατάστασης των προσφύγων, στο πλευρό της χώρας μας βρίσκονται χώρες όπως η Γερμανία μαζί με την Ιταλία ή τη Γαλλία, γεγονός που έχει απομονώσει π.χ. τις χώρες της ομάδας του Βίζεγκραντ, που εντάχθηκαν στην Ε.Ε., ύστερα από την απόφαση για διεύρυνσή της χωρίς την εμβάθυνση των κοινών της θεσμών.
• Η όποια σκέψη για συμψηφισμό των δύο θεμάτων (σσ: προσφυγικού και χρέους), δεν επιλύει κανένα από τα δύο. Πολλές φορές, και από το βήμα του Περιφερειακού Συμβουλίου, έχω επισημάνει ότι πρόκειται για άποψη είτε κουτοπόνηρη είτε επικίνδυνη. Και στις δύο περιπτώσεις, επιζήμια γιατί δεν επιλύει κανένα από τα δύο θέματα. Ως βουλευτής είχα μάλιστα επισημάνει ότι το ίδιο επικίνδυνη ήταν και η άποψη περί συμψηφισμού των γερμανικών επανορθώσεων με τη διαγραφή του χρέους της χώρας.
• Ανεξαρτήτως κυβέρνησης, η σχέση κεντρικής κυβέρνησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ναρκοθετημένη. Γι’ αυτό άλλωστε και ζητάμε από την πρώτη στιγμή τη ριζική της μεταρρύθμιση, προκειμένου η Τ.Α. να γίνει πραγματική αυτοδιοίκηση και όχι ετεροδιοίκηση, επιτελώντας πλήρως τον ρόλο της.
• Προτείνουμε συστηματικά μεταρρυθμίσεις χωρίς δημοσιονομικό κόστος, οι οποίες δεν ανοίγουν μέτωπα με τους θεσμούς αλλά βάζουν τις βάσεις για την εύρυθμη λειτουργία του Δημοσίου.
• Δίνουμε έναν διμέτωπο αγώνα διαρκείας. Αφενός για να αλλάξουμε το πρότυπο άσκησης δημόσιας διοίκησης και αφετέρου για να βάλουμε τις βάσεις για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης με έμφαση στην απασχόληση, την καινοτομία, την επιχειρηματικότητα, τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
• Στην κατεύθυνση αυτή έχουμε υπογράψει μνημόνια συνεργασίας με δημόσιους φορείς όπως το Enterprise Greece, έχουμε συμφωνήσει έναν Οδικό Χάρτη συνεργασίας για την αναπτυξιακή προοπτική της Αττικής με τους παραγωγικούς φορείς, ολοκληρώνουμε τη διαδικασία ίδρυσης της αναπτυξιακής εταιρείας της Αττικής. Παράλληλα παρεμβαίνουμε και στο εξωτερικό, με σοβαρότητα και σύστημα.
• Προσωπικά έχω κάνει την επιλογή μου και για τον σκοπό αυτό διεκδικώ τη θεσμική αναβάθμιση του δεύτερου βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Γιατί πιστεύω ότι πρέπει επιτέλους να αποκτήσει τη σημαντική εκείνη θέση που έχει σε άλλες χώρες της Ε.Ε., ως κύτταρο δημοκρατίας, το κοντινότερο στον πολίτη επίπεδο άσκησης εξουσίας και λήψης αποφάσεων.
• Η βίαιη ωρίμαση του ΣΥΡΙΖΑ στην άσκηση κυβερνητικών ευθυνών είναι μια δυναμική διαδικασία, χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Μια θετική διαδικασία που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια νέα πορεία της χώρας σε δύσκολους καιρούς.
• Όλοι μας, ο καθένας από τη δική του θέση ευθύνης, δίνουμε αυτόν τον κοινό αγώνα, με τελικούς κριτές, όχι τους θαμώνες των τηλεπαραθύρων αλλά τους πολίτες.
Ολόκληρη η συνέντευξη στο λινκ: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26509&subid=2&pubid=113947913
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου