Η εγκατάσταση είχε τίτλο «Πού πρέπει να πάμε για χορό απόψε;» και στόχος της ήταν να επικρίνει την πολιτική διαφθορά και τον ηδονισμό της δεκαετίας του 1980.
Την εγκατάσταση είχαν δημιουργήσει η Σάρα Γκόλντσμιντ και η Ελεωνόρα Κιάρι από το Μιλάνο και αποτελείτο από αποτσίγαρα, άδεια μπουκάλια, κομφετί, πεταμένα παπούτσια και ρούχα.
Το συνεργείο καθαρισμού που είδε την εγκατάσταση σε μουσείο της πόλης Μπολτσάνο θεώρησε ότι επρόκειτο απλά για τα απομεινάρια ενός πάρτι και άρχισε να μαζεύει τα αντικείμενα που αποτελούσαν την εγκατάσταση.
Ακολούθησαν, μάλιστα, όλη τη διαδικασία, βάζοντας τα «σκουπίδια» σε διαφορετικές σακούλες, ανακυκλώνοντας τα υλικά.
«Φυσικά και λέμε στα συνεργεία καθαρισμού να μην καθαρίζουν την τέχνη» είπε η Λετίτσια Ραγκάλια, έφορος στο Μουσείο. Μιλώντας σε τοπική εφημερίδα είπε ότι είχαν μια εκδήλωση το βράδυ της Παρασκευής στο φουαγιέ του Μουσείου και ότι ζήτησαν από τα συνεργεία καθαρισμού να μαζέψουν εκείνο το χώρο, αλλά να αφήσουν τους υπόλοιπους χώρους όπως ήταν.
Πάντως, το λάθος φανερώθηκε πριν το συνεργείο καθαρισμού πετάξει μια και καλή τα σκουπίδια και το μουσείο σχεδιάζει τώρα να ξαναστήσει την εγκατάσταση, χρησιμοποιώντας φωτογραφίες.
Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί το 2001 σε γκαλερί του Λονδίνου, όταν καθαριστής είχε πετάξει στα σκουπίδια έργο του Βρετανού καλλιτέχνη Ντάμιεν Χερστ.
Το έργο αποτελείτο από μπουκάλια μπύρας, γεμάτα τασάκια και ποτηράκια του καφέ. «Δεν σκέφτηκα ούτε για ένα λεπτό ότι ήταν έργο τέχνης -δεν έμοιαζε με τέχνη σε μένα. Έτσι τα καθάρισα όλα, τα έβαλα σε σκουπιδοτενεκέδες και τα πέταξα» είχε πει τότε ο καθαριστής.
Το 1999 η Τρέισι Έμιν θεωρείτο φαβορί για βραβείο Τέρνερ για το έργο της «My Bed», όταν ένας έφορος του μουσείου είδε το έκθεμα και θεωρώντας ότι το είχαν πειράξει βάνδαλοι, αποφάσισε να το... στρώσει.
in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου