Ένας 19χρονος από τη Βενεζουέλα, ο Τζέισον Ροντρίγκες, είναι ο άνθρωπος με το μεγαλύτερο πόδι που έχει καταγραφεί στο Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες.
Το νούμερο των παπουτσιών που φοράει φτάνει το 62, αφού το δεξί του πόδι έχει μήκος 40,1 εκατοστά και το αριστερό 39,6 εκατοστά.
Ο Ροντρίγκες ασχολείται με το αγαπημένο του άθλημα, το μπάσκετ. Η ζωή του ωστόσο δεν ήταν πάντα εύκολη: Συχνά στο σχολείο έπεφτε θύμα bullying από άλλα παιδιά που τον κορόιδευαν για τα μεγάλα του πόδια και συχνά τον απομόνωναν και τον χτυπούσαν.
Είναι ο Βενιαμίν της οικογένειας του που ζει στην πόλη Μαρακάι της κεντρικής Βενεζουέλας. Έχει άλλα τρία αδέλφια. Μέχρι την ηλικία των 10 ετών είχε μία κανονική ανάπτυξη. Τότε μέσα σε ένα χρόνο το μέγεθος του ποδιού του μεγάλωσε από 38 σε 46.
Στα 14 του δεν του προλάβαιναν παπούτσια. Του τα έφτιαχναν από χοντρό ύφασμα και άντεχαν μόνο δύο με τρεις εβδομάδες. Συχνά επέστρεφε στο σπίτι με τραυματισμένα πόδια.
«Αυτά είναι τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσω. Έβλεπα τους άλλους ανθρώπους και έλεγα πόσο θα ήθελα να είχα ένα μικρό ζευγάρι παπούτσια» λέει σήμερα και προσθέτει: «Υπέφερα πάρα πολύ από τις διακρίσεις στο σχολείο. Με προσέβαλαν και με χτυπούσαν. Συχνά επέστρεφα στο σπίτι τραυματισμένος. Μου άρεσε να πηγαίνω σχολείο. Ακόμη μου αρέσει. Αλλά όταν έμπαινα στην τάξη ήθελα τη μαμά μου να μένει δίπλα μου γιατί ήξερα ότι όταν θα ερχόταν το διάλειμμα θα γινόμουν πάλι το παιχνίδι τους».
in.gr
Το νούμερο των παπουτσιών που φοράει φτάνει το 62, αφού το δεξί του πόδι έχει μήκος 40,1 εκατοστά και το αριστερό 39,6 εκατοστά.
Ο Ροντρίγκες ασχολείται με το αγαπημένο του άθλημα, το μπάσκετ. Η ζωή του ωστόσο δεν ήταν πάντα εύκολη: Συχνά στο σχολείο έπεφτε θύμα bullying από άλλα παιδιά που τον κορόιδευαν για τα μεγάλα του πόδια και συχνά τον απομόνωναν και τον χτυπούσαν.
Είναι ο Βενιαμίν της οικογένειας του που ζει στην πόλη Μαρακάι της κεντρικής Βενεζουέλας. Έχει άλλα τρία αδέλφια. Μέχρι την ηλικία των 10 ετών είχε μία κανονική ανάπτυξη. Τότε μέσα σε ένα χρόνο το μέγεθος του ποδιού του μεγάλωσε από 38 σε 46.
Στα 14 του δεν του προλάβαιναν παπούτσια. Του τα έφτιαχναν από χοντρό ύφασμα και άντεχαν μόνο δύο με τρεις εβδομάδες. Συχνά επέστρεφε στο σπίτι με τραυματισμένα πόδια.
«Αυτά είναι τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσω. Έβλεπα τους άλλους ανθρώπους και έλεγα πόσο θα ήθελα να είχα ένα μικρό ζευγάρι παπούτσια» λέει σήμερα και προσθέτει: «Υπέφερα πάρα πολύ από τις διακρίσεις στο σχολείο. Με προσέβαλαν και με χτυπούσαν. Συχνά επέστρεφα στο σπίτι τραυματισμένος. Μου άρεσε να πηγαίνω σχολείο. Ακόμη μου αρέσει. Αλλά όταν έμπαινα στην τάξη ήθελα τη μαμά μου να μένει δίπλα μου γιατί ήξερα ότι όταν θα ερχόταν το διάλειμμα θα γινόμουν πάλι το παιχνίδι τους».
in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου