- Ομιλία του Κώστα Καράμπελα για το μεταναστευτικό στο περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής στις 30-4-15
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το μεταναστευτικό είναι ένα διεθνές, ανθρωπιστικό πρόβλημα με πολύπλευρες διαστάσεις για την χώρα μας που το βιώνει ιδιαίτερα έντονα εξαιτίας της καίριας γεωγραφικής της θέσης.
Ένα πρόβλημα που δεν παρουσιάστηκε σήμερα, αλλά εδώ και πολλά χρόνια και που οι διεθνείς
εξελίξεις στην εύθραυστη ισορροπιών Μέση Ανατολή και Μεσόγειο διόγκωσαν τον τελευταίο καιρό σε βαθμό υπερθετικό.
Δυστυχώς έπρεπε να μετατραπεί η Μεσόγειος σε «υγρό τάφο» εκατοντάδων αν όχι χιλιάδων συνανθρώπων μας για να συγκινηθεί η Ευρώπη, χωρίς και πάλι να είναι σαφής και ασφαλής ο τρόπος αντιμετώπισής του. Όπως καθόλου σαφής και ασφαλής δεν είναι και ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισαν το πρόβλημα στην Ελλάδα όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν μη εξαιρουμένης και της σημερινής. Θυμίζω, στην αρχή είχαμε την αδράνεια και την αδιαφορία, που γκετοποίησε και αλλοίωσε τη φυσιογνωμία του ιστορικού κέντρου της Αθήνας και που έθρεψε το «αυγό του φιδιού».
Μετά περάσαμε στο τείχος στον Έβρο, στην Frontex, στα απάνθρωπα κέντρα κράτησης τύπου Αμυγδαλέζας και από την Αμυγδαλέζα που;
Από την Αμυγδαλέζα επιστρέψαμε, χωρίς καμία απολύτως μέριμνα, εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε:
Στην εύκολη λύση της Ομόνοιας.
Το μεταναστευτικό έχει καταντήσει σε πρόβλημα που ανακυκλώνεται με τα ίδια θύματα και τους ίδιους θύτες με τις κυβερνήσεις να αλλάζουν κάθε φορά το αμπαλάζ. Ακόμα και η νέα Κυβέρνηση που θεωρητικά έχει πιο προοδευτικές ιδέες πάνω σε αυτό το ζήτημα αντί να καταθέσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο λύσης, ως όφειλε, εξάντλησε την ευαισθησία της σε διαπιστώσεις και η μόνη ενέργεια που προέβη ήταν η «απελευθέρωση» των μεταναστών από την Αμυγδαλέζα και η μεταφορά των μεταναστών που διασώζονται ή συλλαμβάνονται στα νησιά μας στην ηπειρωτική χώρα. Που θα στεγαστούν, πως θα σιτιστούν, πως θα επιβιώσουν, πως δεν θα πέσουν αυτοί οι άνθρωποι θύματα εκμετάλλευσης σύγχρονων κυκλωμάτων δουλεμπορίας δεν φαίνεται να απασχολεί κανέναν.
Ούτε εάν η Αττική, που βιώνει χειρότερα από κάθε άλλη περιφέρεια της χώρας την οικονομική κρίση, αντέχει, ανεξέλεγκτες εισροές μεταναστών. Απευθύνθηκε η Κυβέρνηση εκ των υστέρων στους δήμους και τις Περιφέρειες αναζητώντας χώρους στέγασης και ήδη κάποιοι δήμοι ανταποκρίθηκαν. Παράλληλα κάλεσε τις περιφέρειες να προχωρήσουν τάχιστα στην υλοποίηση των δράσεων περί ανοικτών δομών που προβλέπονται να γίνουν στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-2020. Μόνο που τόσο οι πόροι όσο και τα άτομα που προβλέπεται να ωφεληθούν από αυτή τη δράση είναι σταγόνα στον ωκεανό. Μόλις 650 στον αριθμό για την Αττική και μιλάμε – να το προσέξουμε αυτό – για πρόσφυγες, όχι για μετανάστες. Διότι άλλο πολιτικός πρόσφυγας και άλλο οικονομικός μετανάστης. Τα προβλήματα όμως δεν είναι μόνο αυτά. Καλεί η Κυβέρνηση δήμους και Περιφέρειες να βάλουν πλάτη, ξεχνά όμως δυο τρία πολύ βασικά πράγματα :
1ον Ότι Περιφέρειες και δήμοι δεν διαθέτουν ούτε επαρκείς πόρους, ούτε επαρκές προσωπικό. Και απ’ ότι μαθαίνουμε πάνω σε αυτά τα ζητήματα η Κυβέρνηση μέχρι σήμερα ποιεί την νήσσαν. Ζητεί να βάλουμε πλάτη χωρίς να προσφέρει τίποτα.
2ον Ότι με την ισχύουσα νομοθεσία δήμοι και Περιφέρειες δεν έχουν καμία απολύτως αρμοδιότητα σε θέματα μεταναστών. Εξ ου και στις Περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα με τις Υπηρεσίες Δημοσιονομικού Ελέγχου που δεν εγκρίνουν δαπάνες προμήθειας αναλωσίμων απαραίτητων για την παροχή στήριξης σε μετανάστες που καταφθάνουν στα νησιά μας κατά κύματα.
3ον ‘Ότι θα πρέπει να υπάρξουν πολύ καλά μελετημένα κριτήρια για τους χώρους και τις περιοχές που θα υποδεχτούν τους ανθρώπους αυτούς ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη κοινωνική υποδοχή και αποδοχή και να μην αναπτυχθούν ξενοφοβικά αντανακλαστικά.
Θέλω στο σημείο αυτό να τονίσω σε όσους ενδεχομένως δεν θυμούνται ή δεν γνωρίζουν, ότι η Περιφέρεια Αττικής και πιο παλιά η Νομαρχία Αθηνών, αν και χωρίς αρμοδιότητα, είχε επιδείξει πολύ μεγάλη ευαισθησία πάνω σε αυτό το ζήτημα.
Το 2008 ο Γιάννης Σγουρός ως Νομάρχης Αθηνών, είχε στείλει ανοικτή επιστολή στην Κυβέρνηση με την οποία κατέθετε προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος θέτοντας όλα τα ζητήματα επί τάπητος. Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα. Ακολούθησε νεότερη επιστολή, το 2011, στον αρμόδιο Υπουργό Εσωτερικών με προτάσεις ολοκληρωμένες, που έκαναν λόγο μεταξύ άλλων για δικαιότερη κατανομή των βαρών στην Ε.Ε. και ενιαία μεταναστευτική πολιτική. Και πάλι δεν υπήρξε αποτέλεσμα σε μια κρίσιμη χρονικά συγκυρία για να φτάσουμε στο σήμερα που η συζήτηση επαναλαμβάνεται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Στους ανθρώπους που υποφέρουν και που αναζητούν διέξοδο για μια καλύτερη ζωή ή απλά το δικαίωμα στη ζωή, είμαστε υποχρεωμένοι να ανταποκριθούμε με έναν και μόνο τρόπο.
Με Ανθρωπιά.
Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έχουμε ζήσει στο πετσί μας άλλωστε και ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει ξεριζωμός, ξενιτιά, μετανάστευση, προσφυγιά.
Η ανθρωπιά όμως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μεταφραστεί με λάθος τρόπο σε ένα μήνυμα του τύπου «Ανοίξαμε και σας περιμένουμε».
Ήδη τα μεταναστευτικά ρεύματα προς την χειμαζόμενη από την οικονομική κρίση Ελλάδα είναι τέτοια που υπερβαίνουν τα όρια των αντοχών μας.
Επομένως η άποψή μας είναι ότι ναι, ως Περιφέρεια Αττικής πρέπει να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για την αντιμετώπιση του φαινομένου με ανθρωπιά και αλληλεγγύη.
Όχι όμως γενικώς και αορίστως, αλλά στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδιασμού που θα έχει εκπονηθεί με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση, ει δυνατόν όλων των κομμάτων του συνταγματικού τόξου.
Ταυτόχρονα η Ευρώπη θα πρέπει επιτέλους να χαράξει ενιαία μεταναστευτική πολιτική με δικαιότερη κατανομή των βαρών και συμμετοχή σε αυτών όλων των κρατών μελών της Ε.Ε. στο βαθμό που τους αναλογεί.
Σας ευχαριστώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου