Κώστας Ασπρογέρακας : Για την Ιστορία και την Αλήθεια- "Χορήγηση ή όχι άδειας ίδρυσης καταστήματος "παραδοσιακού καφενείου ­μεζεδοπωλείου"στο Άνω Δάσος ­

 


















''Θέμα πρώτο''
 
"Χορήγηση ή όχι προέγκρισης άδειας ίδρυσης καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος", "παραδοσιακού καφενείου ­μεζεδοπωλείου"στο Άνω Δάσος ­ Αλ. Παναγούλη.

•  Η συγκεκριμένη χρήση επιτρέπεται. 

Λόγος και για τον οποίο η "επιτροπή ποιότητας ζωής", τουλάχιστον μια φορά, με ομόφωνη απόφασή της (Μάρτης του 14) την είχε χορηγήσει, με την συμμετοχή σ ́ αυτήν (επιτροπή) και του τότε Δημ. Συμβούλου της παράταξης του Δημάρχου, και σημερινού, Κ. Βορρέα.

Κακώς λοιπόν, ξαναήλθε το θέμα, και μάλιστα δίχως εισήγηση της "επιτροπής ποιότητας ζωής" (θετική ή αρνητική), και το σημαντικότερο, δίχως "γνωμοδότηση" της Νομ. Συμβούλου του Δήμου. Γρίφος.
 Γιατί ξαναήλθε το ίδιο θέμα (?) κάποιοι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν μ' αίτηση τους στον Δήμο.
Σ ́ ερώτησή μου στον Δήμαρχο, τέλος του Οκτώβρη, πήρα την απάντηση ότι θα "χορηγηθεί η άδεια, αφού επιτρέπεται".
Αναφέροντας το παραπάνω στην συζήτηση στο Δημ. Συμβούλιο, μ ́ έκπληξη τον άκουσα να μου δηλώνει "ότι λέω ψέματα, και ν ́ ανακαλέσω".
Απαντώ ότι "η αλήθεια δεν ανακαλείται".
Ο Πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου Β. Παντελάρος, μεταγενέστερα και πριν το πιο πάνω Συμβούλιο, σ ́μου, απαντά ότι "δεν θα χορηγηθεί η άδεια, γιατί διαμαρτύρονται κάποιοι κάτοικοι".
Το διαψεύδει, και αυτός στην συζήτηση στο Δημ. Συμβούλιο.
Όπως γίνεται αντιληπτό ο ΛΕΝΙΝ βρίσκεται σε "δύσκολη" θέση, μια και οι δήθεν "μαθητές" του, αρνούνται ότι η "αλήθεια είναι πάντοτε επαναστατική", όπως ο ίδιος δίδασκε.
Η Προσπάθεια του Δημάρχου, να "δικαιολογήσει" την απόφασή τους να μη χορηγηθεί η άδεια είναι "για κλάματα".
"Βαφτίζουν" την απόφασή τους σε "πολιτική", όταν αυτή είναι στενά διοικητική που παράγει αποτελέσματα στον χώρο του δικαίου και γεννάει συνέπειες Πειθαρχικές, Ποινικές, και αποζημίωσης, πάντοτε σε βάρος του Δήμου.
Κάνουν πως αγνοούν ότι δίκαιο είναι το θεμελιώδες δικαίωμα του καθένα, που στηρίζεται σε δίκαιο νόμο, και στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν υπάρχει περιοχή στην χώρα που να έχει ενταχθεί στο σχέδιο πόλης, που ν απαγορεύει τέτοια χρήση.
Η ερμηνεία του νόμου από μέρους τους, κατά το δοκούν, έγινε μόνον και μόνο στηριζόμενο στην σαθρή και έωλη βάση, και στο δόγμα τους: "δίκιο είναι ότι τους συμφέρει".
Στην προκειμένη περίπτωση αυτό που τους ενδιαφέρει και τους συμφέρει είναι τα "ψηφαλάκια" κάποιων διαμαρτυρομένων "κατοίκων, γράφοντας στα "παλιά τους τα παπούτσια", το δίκιο του συνδημότη μας, που βάναυσα κακοποίησαν και απόκλεισαν με την κατάφωρη παραβίασή του.

Υ.Γ. α)  Η θέση της Γραμματέως του Πολιτιστικού Συλλόγου του "Άνω Δάσους" Κας Σοφίας Δρίκου, που περιέχεται σε επιστολή της που δημοσιεύθηκε στις διαδικτυακές εφημερίδας: "Η Πόλη μας" και "Pitsouni City" οτι "επιχειρήθηκε αλλαγή της χρήσης γης, μέσω του αριθμ. πρωτ. 7161/13, εγγράφου της Πολεοδομίας Αιγάλεω", είναι τουλάχιστον ατυχής, παραπλανητική και "ξένη" προς την ισχύουσα νομοθετική πραγματικότητα, δεδομένου ότι τόσον το πιο πάνω έγγραφο της Πολεοδομίας, όσον και το αριθμ. πρωτ. 46370/23/10/14 έγγραφο, έγγραφο της Γεν. Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Υ.Π.Ε.ΚΑ με θέμα: "χρήσεις γης στον εμπορικό τομέα (κ) περιοχής Άνω Δάσους Χαϊδαρίου", που απαντά στα ερωτήματα που απεύθυνε με το αριθμ. πρωτ. 31652/29/9/14 "έγγραφό" της
Η Τεχν. Υπηρεσία του Δήμου Χαϊδαρίου, είναι σαφή και απόλυτα σύμφωνα με τα Π.Δ/γματα 81/80,255Δ/85 και 471Δ/89, σύμφωνα με τα οποία στην συγκεκριμένη περιοχή, που είναι γενικής κατοικίας, επιτρέπεται η συγκεκριμένη χρήση του "καφενείου ­ μεζεδοπωλείου", που ζήτησε η συνδημότης μας.

β) Η αναφερόμενη δέσμευση του Δημάρχου προς τους διαμαρτυρόμενους κατοίκους, ότι ουσιαστικά θ ́ αλλάξει την ισχύουσα χρήση γενικής κατοικίας σε αμιγή, και οι ευχαριστίες τους γι ́ αυτό, αποδεικνύει περίτρανα δύο πράγματα:
1) ότι με τα μέχρι σήμερα ισχύοντα, η συγκεκριμένη και ζητηθείσα χρήση, επιτρέπεται.
2) ότι ζητείται απ ́ τους πιο πάνω, και γίνεται αποδεκτή απ ́ τον Δήμαρχο, τελείως αναιτιολόγητα και με πρωτοφανή προχειρότητα η επιθυμία τους αυτή. Δηλ. αποδέχεται, δίχως το ελάχιστο επιχείρημα, την προνομιακή μεταχείριση των πιο πάνω "διαμαρτυρομένων", σε σχέση με άλλες περιοχές εντός σχεδίου του Δήμου μας, στις οποίες λειτουργούν αντίστοιχες επιχειρήσεις, που ικανοποιούν ψυχαγωγικές ανάγκες των συνδημοτών μας, στις ώρες της σχόλης τους, (καφενεία, ταβέρνες κλπ), θαμώνες των οποίων είναι προφανώς και οι πιο πάνω "διαμαρτυρόμενοι".
Αποδέχεται σε τελική ανάλυση και τελείως άκριτα ο Κος Δήμαρχος την θέση των "διαμαρτυρομένων" ότι ένα "καφενείο ­ μεζεδοπωλείο", διαταράσσει την ποιότητα ζωής τους (!).

Πράγμα που ισοδυναμεί με την δυστυχώς, επικρατούσα άποψη του "κάθε ιδιοκτήτη που έχτισε το δικό του οικόπεδο, να ζητάει το άκτιστο οικόπεδο του γείτονά του να γίνει πλατεία".


Κώστας Ασπρογέρακας

"Διάφανος Δήμος"