- Τις θέσεις του ΚΚΕ για την αντιπλημμυρική προστασία και τα άμεσα μέτρα ανακούφισης για τους πλημμυροπαθείς ανέπτυξε ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας, σε εκδήλωση - συζήτηση που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Αττικής την Τετάρτη 5 Νοέμβρη στο Περιστέρι.
Στην κατάμεστη αίθουσα του κτιρίου ΚΥΒΕ μίλησε επίσης ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος Αττικής.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας μεταξύ άλλων τόνισε:
«Φίλες και φίλοι, Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μετά τις πρόσφατες καταστροφικές πλημμύρες στη Δυτική Αττική, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση έδωσαν και πάλι τη γνωστή παράσταση του υποκριτικού ενδιαφέροντος, με τις γνωστές χιλιοειπωμένες δηλώσεις για τα αντιπλημμυρικά έργα που καθυστερούν και πρέπει να γίνουν.
Τα ίδια ακούν εδώ και δεκαετίες οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής απ’ τις πλημμύρες του ’77 στο Περιστέρι, στο Ίλιον, στην Ανθούπολη, στην Πετρούπολη και στη συνέχεια με τις πλημμύρες του 1980, του ’86, του ’87, του ’94, του 2002.
Μακρύς είναι ο αντίστοιχος κατάλογος σ’ όλη την ελληνική επικράτεια απ’ τον Έβρο και τα Τρίκαλα ως την υπερχείλιση του Σπερχειού και τις ζημιές στο Αίγιο στην Πελοπόννησο.
Ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες αυτού του μεγάλου προβλήματος και γιατί δεν αντιμετωπίζεται; Ευθύνεται μόνο ή κυρίως η αδιαφορία, η αναβλητικότητα των εκάστοτε κυβερνητικών παραγόντων, η τρόικα και το μνημόνιο, η κακοδιαχείριση της Τοπικής Διοίκησης, η ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων;
Όλες αυτές οι επιφανειακές, αποσπασματικές και αποπροσανατολιστικές εξηγήσεις συσκοτίζουν τον πραγματικό ένοχο, το δρόμο ανάπτυξης που ακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια, το δρόμο που οδηγεί σε απανωτές θυσίες των λαϊκών αναγκών.
Αν διερευνήσουμε ουσιαστικά όλους τους βασικούς παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο καταστροφικής πλημμύρας σε συγκεκριμένες περιοχές της Αττικής και της επικράτειας, εύκολα θα εντοπίσουμε το μεγάλο πραγματικό ένοχο.
Ας σκεφτούμε:
- Πού οφείλεται η άναρχη οικιστική ανάπτυξη διάφορων περιοχών, η αυθαίρετη και πυκνή δόμηση, ο δραστικός περιορισμός ελεύθερων χώρων, η μεγάλη οικιστική πίεση που φέρνει σε επικίνδυνη απόσταση αναπνοής τις κατασκευές με το υδρογραφικό δίκτυο;
- Πώς αξιοποιήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες η ανοχή στην αυθαίρετη δόμηση, καθώς και το σύστημα της αντιπαροχής, ώστε να αναδειχθεί η οικοδομή ως ατμομηχανή της καπιταλιστικής ανάπτυξης και να διαμορφώσει και με αυτόν τον τρόπο η άρχουσα τάξη τις κοινωνικές συμμαχίες της πάνω στο καυτό ζήτημα της λαϊκής στέγης;
- Γιατί δεν υπάρχει σήμερα ενιαίος χωροταξικός σχεδιασμός με γνώμονα τη συνδυασμένη ικανοποίηση των αναγκών του λαού;
- Γιατί στους όποιους σημερινούς αποσπασματικούς σχεδιασμούς απουσιάζει μια ολοκληρωμένη εκτίμηση για την αλληλεπίδραση που έχουν οι διάφοροι παράγοντες κινδύνου, όπως για παράδειγμα ο κίνδυνος βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης;
- Γιατί εγκρίνονται και υλοποιούνται μεγάλα έργα υποδομών (π.χ. οδικοί άξονες), χωρίς ολοκληρωμένες συνοδευτικές παρεμβάσεις αντιπλημμυρικής θωράκισης, ενώ είναι προφανείς οι μετασχηματισμοί που επιφέρουν σε περιοχές με ανοιχτά, μη διευθετημένα ρέματα ή και μπαζωμένα ρέματα;
- Γενικότερα, ας σκεφτούμε με ποιο κριτήριο διαμορφώνονται οι ιεραρχήσεις και οι επιλογές των έργων που θα υλοποιηθούν. Γιατί δεν αποτελούν προτεραιότητα τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης, προστασίας των δασών;
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Όποιο επιμέρους ερώτημα από τα παραπάνω κι αν εξετάσει κανείς, θα καταλήξει στις ίδιες απαντήσεις: Το κριτήριο που καθορίζει τις εξελίξεις είναι το κέρδος του μεγάλου κεφαλαίου, το μεγάλο εμπόδιο της λαϊκής ευημερίας είναι η άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη, ο αδυσώπητος ανταγωνισμός μεταξύ των μονοπωλιακών ομίλων.
Φυσικά, θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί γιατί δεν είναι ίδια η κατάσταση στο Βερολίνο και στην Αθήνα ή γιατί δεν υπάρχουν τα ίδια οξυμένα προβλήματα της Δυτικής Αττικής σ’ όλες τις περιοχές της Αττικής;
Αυτή η υπαρκτή διαφορά αντανακλά ένα ακόμα βασικό χαρακτηριστικό της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πρόκειται για ανισόμετρη ανάπτυξη και διαφορετικές δυνατότητες μεταξύ καπιταλιστικών κρατών, ανισόμετρη ανάπτυξη και σε χωρικές ενότητες εντός της Περιφέρειας Αττικής.
Αφού όμως μιλάμε για μια αντικειμενική τάση, γιατί επιμένει το ΚΚΕ να καταγγέλλει τις πολιτικές ευθύνες των αστικών κυβερνήσεων και κομμάτων;
Επιμένουμε -και η πράξη αποδεικνύει ότι έχουμε απόλυτο δίκαιο- ότι δεν πρόκειται για κάποιο τεχνοκρατικό πρόβλημα, αλλά για πολιτικό έγκλημα διαρκείας των αστικών πολιτικών δυνάμεων.
Επιμένουμε, γιατί το αστικό πολιτικό σύστημα θυσίασε και συνεχίζει να θυσιάζει τις κοινωνικές ανάγκες στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Επιμένουμε, γιατί ενώ γνωρίζουν τόσα χρόνια πολύ καλά την κατάσταση, δεν παίρνουν ούτε τα στοιχειώδη μέτρα που προτείνουν διάφορες αρμόδιες υπηρεσίες και επιστημονικοί φορείς.
Τα θύματα και οι κίνδυνοι αυτού του διαρκούς πολιτικού εγκλήματος είναι περισσότεροι απ’ αυτά που αποτυπώνουν τα γνωστά, επαναλαμβανόμενα τηλεοπτικά ρεπορτάζ.
Δίπλα στους προφανείς κινδύνους του πνιγμού ανθρώπων και της καταστροφής υλικών περιουσιών, πρέπει να συνυπολογίσουμε τον κίνδυνο ρύπανσης του περιβάλλοντος, με τις διαρροές επικίνδυνων ουσιών, τη διακοπή λειτουργίας κρίσιμων υποδομών, όπως τα δίκτυα ύδρευσης και ηλεκτροδότησης, τους κινδύνους για τον πολιτισμό και την ιστορική κληρονομιά, όπως ήταν ο κίνδυνος καταστροφής του αρχείου του ΚΚΕ στην πλημμύρα του 1994.
Τι μπορούν να απολογηθούν για τη στάση τους όλα αυτά τα χρόνια οι άλλες πολιτικές δυνάμεις;
Τι μπορούν να απαντήσουν στους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας για τα ανοιχτά, μη διευθετημένα ρέματα του Ποικίλου Όρους;
Πώς θα εξηγήσουν ότι κατασκευάστηκαν δρόμοι κυριολεκτικά πάνω σε κλάδους του υδρογραφικού δικτύου;
Τι να απαντήσουν για το προκλητικά φτωχό σύστημα αποστράγγισης στη Λεωφόρο Δημοκρατίας, που εύκολα μπορούν να παρατηρήσουν όσοι επισκέπτονται κάθε χρόνο το Φεστιβάλ της ΚΝΕ στο Πάρκο Τρίτση;
Πώς θα εξηγήσουν γιατί δεν υλοποιούν ούτε τις στοιχειώδεις προτεινόμενες δράσεις για τη συντήρηση των υποδομών και των δικτύων, τον καθαρισμό ρεμάτων, την ενημέρωση των κατοίκων, τη βελτίωση της παροχετευτικότητας των υδάτων, τις στοχευμένες δράσεις σε θέσεις που παρουσιάζουν οξυμένο πρόβλημα στην αποστράγγιση;
Δεν είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς μια βασική συνέπεια της υποβάθμισης και της απουσίας στοιχειωδών υποδομών σε περιοχές όπως η Δυτική Αττική.
Διαμορφώνονται όροι για σχετικά φθηνή αγορά γης που αφορούν μελλοντικά σχέδια ομίλων, καθώς και συνολικά το σχεδιασμό της άρχουσας τάξης για τη χρήση γης σε κάθε Περιφέρεια.
Σκεφτείτε τα μεγάλα εμπορικά κέντρα που άνοιξαν τα τελευταία χρόνια στο Αιγάλεω, ιδιαίτερα μετά την κατασκευή του σταθμού ΜΕΤΡΟ, καθώς και τα σχέδια που υπάρχουν για τη συνολική μελλοντική ανάπτυξη και αλλαγή χρήσεων γης στο Θριάσιο Πεδίο.
Εύκολα επίσης μπορεί να αντιληφθεί κανείς την αύξηση του κινδύνου που προκαλεί η δασοκτόνα πολιτική και η πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, πολιτικές που στην ουσία ανοίγουν το δρόμο στους εμπρησμούς, τις δασικές πυρκαγιές, στην καταστροφή της δασικής βλάστησης, η οποία αποτελεί σημαντικό παράγοντα συγκράτησης του νερού και προστασίας του εδάφους.
Αντίστοιχα φανερές είναι και οι επιπτώσεις απ’ την πολιτική εμπορευματοποίησης του νερού, με βάση το πλαίσιο της ΕΕ και την ενεργοποίηση του "Καλλικράτη".
Η ενιαία αντιμετώπιση κάθε Υδάτινου Διαμερίσματος, της κάθε Περιφέρειας της χώρας μας, ως προς τη συνολική χρήση και κατανομή των υδάτων, των έργων αξιοποίησής τους και των αντιπλημμυρικών έργων, σήμερα διασπάται σε διάφορες διοικητικές περιφέρειες και αρμοδιότητες, που αποτελεί έναν πρόσθετο αρνητικό παράγοντα της σημερινής αντιλαϊκής διαχείρισης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ένα μέρος των αιρετών στην Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση εστιάζει στην πολιτική της τρόικας και του μνημονίου, που οδήγησε σε μεγάλες ελλείψεις αναγκαίου προσωπικού και πόρων για την υλοποίηση υποδομών και δράσεων που θα μειώνουν τον κίνδυνο πλημμυρών.
Οι ελλείψεις είναι πράγματι μεγάλες και δεν μπορούν να αναπληρωθούν με πεντάμηνα προγράμματα προσλήψεων, με μισθούς πείνας τύπου "Βάουτσερ".
Όμως το πρόβλημα δεν μπορεί να περιορίζεται στην τρόικα και στο συγκεκριμένο μνημόνιο. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, η πολιτική της ανταποδοτικότητας και της αυτοτέλειας της Τοπικής Διοίκησης, οι ιδιωτικοποιήσεις εφαρμόζονται σ’ όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, σύμφωνα με τις στρατηγικές κατευθύνσεις της για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.
Εξάλλου το πρόβλημα των πλημμυρών δεν εμφανίστηκε την περίοδο της πρόσφατης κρίσης ή του μνημονίου, έχει ιστορική διαδρομή δεκαετιών.
Όλα όσα προαναφέραμε αποδεικνύουν ότι η έλλειψη σήμερα ενός ολοκληρωμένου πλαισίου αντιμετώπισης του κινδύνου από τις πλημμύρες δεν αποτελεί τεχνοκρατικό πρόβλημα. Οφείλεται στην άναρχη, ανισόμετρη ανάπτυξη με γνώμονα το κέρδος.
Όποια πολιτική δύναμη και να βρίσκεται στην αστική κυβέρνηση, δεν μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα σε όφελος του λαού, ακριβώς γιατί υπηρετεί την άρχουσα τάξη και την ΕΕ.
Η ουσιαστική αντιμετώπιση των κινδύνων για το λαό απαιτεί ένα χωροταξικό σχεδιασμό με βάση το κριτήριο της αποφυγής των κινδύνων, το κριτήριο της ασφάλειας και γενικότερα με γνώμονα το σύνολο των κοινωνικών αναγκών, μεταξύ των οποίων είναι φυσικά και η εξάλειψη της ανεργίας.
Ιδιαίτερα η αντιπλημμυρική προστασία χρειάζεται άμεσα τη δημιουργία αρμόδιου ενιαίου φορέα, επικαιροποίηση των απαραίτητων στοιχείων και των μελετών, ολοκλήρωση των αστικών δικτύων όμβριων υδάτων, διάνοιξη και διευθέτηση ρεμάτων, ριζική αναβάθμιση και επαρκή συντήρηση των αντιπλημμυρικών υποδομών.
Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, στηρίζουμε, είμαστε δίπλα στις Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές, στα Συνδικάτα και άλλους μαζικούς φορείς που παλεύουν για μέτρα ανακούφισης των πληγέντων, όπως έκτακτη ενίσχυση, καταγραφή των ζημιών, άμεση αποζημίωση και αποκατάσταση, καθώς και δρομολόγηση αντιπλημμυρικών μέτρων, διεκδικώντας:
- Έκτακτη ενίσχυση για τις άμεσες ανάγκες των πληγέντων.
- Καταγραφή, άμεση αποζημίωση για την αποκατάσταση των ζημιών.
- Πάγωμα των χρεών σε εφορία, ΟΑΕΕ, τράπεζες χωρίς προσαυξήσεις και τόκους για τους πληγέντες.
- Απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη για τους πληγέντες.
- Κατάργηση του απαράδεκτου ΕΝΦΙΑ.
- Να προχωρήσουν άμεσα οι καθαρισμοί δικτύων και υποδομών, πολύ περισσότερο που οι μετεωρολόγοι δεν αποκλείουν νέες πλημμύρες το επόμενο διάστημα.
- Να προχωρήσει η οργανωτική ετοιμότητα σε υποδομές, μέσα, προσωπικό και σχέδια για την αντιμετώπιση των πλημμυρών με προτεραιότητα την εκπαίδευση του πληθυσμού.
Ο αγώνας αυτός, για να έχει ελπιδοφόρα προοπτική, θα πρέπει να δένεται με την πάλη για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, να φωτίζει το δρόμο του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας, με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και εργατικό έλεγχο.
Στο πλαίσιο ενός τέτοιου σχεδιασμού, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί έργα που θα καλύπτουν το σύνολο των κοινωνικών αναγκών, συνδυάζοντας αρμονικά την κάλυψη των αναγκών για ασφαλείς και ποιοτικές υποδομές κατοικίας, εργασίας, άθλησης, διασκέδασης, μεταφοράς με την προστασία της δημόσιας υγείας, ασφάλειας και του περιβάλλοντος από φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές και τη διασφάλιση σταθερής και πλήρους εργασίας.
Δεν αρκεί σήμερα να γίνουν κάποια αποσπασματικά αντιπλημμυρικά έργα, ούτε οι πλημμύρες είναι το μοναδικό λαϊκό πρόβλημα.
Όποιο λαϊκό πρόβλημα κι αν εξετάσουμε, την ανεργία, το "κούρεμα" των μισθών, την κατεδάφιση του Ασφαλιστικού, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια, που κρατούν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας και καθορίζουν τις εξελίξεις, όποιος πολιτικός εκπρόσωπός τους κι αν βρίσκεται στην αστική κυβέρνηση.
Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στα κάλπικα διλήμματα που προβάλλουν, με την ανώδυνη για το σύστημα αντιπαράθεσή τους, η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ… Βλέπετε τι γίνεται…
Τις τελευταίες μέρες δίνουν και παίρνουν τα περί "συνεννόησης", "συναίνεσης", με την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση να καυγαδίζουν για το ποιος μπορεί να εγγυηθεί την ομαλότητα και τη σταθερότητα στη χώρα, για το ποιος τελικά είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής για το χρέος και την έξοδο -όπως λένε- της χώρας από το μνημόνιο.
"Τι είχες Γιάννη μ', τι είχα πάντα", όπως λέει και ο λαός μας. Σκηνικό πόλωσης, δικομματικής, διπολικής αντιπαράθεσης, όπως αυτό που δεκαετίες πριν στηνόταν ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που τα προηγούμενα χρόνια καυγάδιζαν για την κυβερνητική καρέκλα και σήμερα αρμονικά τη μοιράζονται, αρμονικά αποφασίζουν και ψηφίζουν κάθε τρεις και λίγο αντιλαϊκά μέτρα.
Ακριβώς το ίδιο σκηνικό στήνεται τώρα ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο φυσικά ο λαός ως απλός θεατής να παρακολουθεί τις εξελίξεις.
Κι αυτή η αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ θα μεγαλώνει όσο μεγαλώνει η σύγκλισή τους με τη στρατηγική της ΕΕ, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Ακριβώς εδώ, στη στρατηγική της ΕΕ, που υπερασπίζει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, σε βάρος όλων των λαών στις χώρες-μέλη της, συναντιούνται η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Συναντιούνται, συμφωνούν και συνεννοούνται μια χαρά στο βασικό στόχο που είναι η ανάκαμψη των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων. Αυτήν ακριβώς τη συνεννόηση και συμφωνία τους θέλουν να κρύψουν, γι’ αυτό μαλώνουν για ό,τι -δευτερεύον- τους χωρίζει, γιατί θέλουν να κρύψουν το κύριο που τους ενώνει.
Η συζήτηση όμως περί συνεννόησης και συναίνεσης δεν γίνεται μόνο για να συντηρείται το κλίμα πόλωσης ανάμεσα στους δύο πόλους. Στόχο έχει να αποσπάσει και την υποταγή του λαού στα συμφέροντα των μονοπωλίων, στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, να παραιτηθεί ο λαός από κάθε προσπάθεια να σηκώσει κεφάλι και να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν.
Υποταγή του λαού για τα κέρδη των καπιταλιστών επιδιώκει ο πρωθυπουργός όταν λέει: "Ας βάλουμε όλοι πάνω από όλα το συλλογικό καλό και το εθνικό συμφέρον". Για το "εθνικό" συμφέρον, που πάντα έτσι βαφτίζεται το συμφέρον της αστικής τάξης, η εργατική τάξη και ο λαός ματώνουν καθημερινά και θα συνεχίζουν να ματώνουν, γιατί όπως λέει ο πρωθυπουργός "δεν θα τα τινάξουμε όλα στον αέρα", "δεν θα απειληθεί η πορεία της χώρας".
Υποταγή του λαού επιδιώκει και ο ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό εμφανίζεται ως "εγγυητής της ομαλότητας" και θέλει "μια κυβέρνηση με ισχυρή λαϊκή εντολή και ισχυρή κοινωνική στήριξη". Τι εννοεί ομαλότητα ο ΣΥΡΙΖΑ και τι εγγυήσεις μπορεί να προσφέρει η κυβέρνησή του που θα έχει και την κοινωνική στήριξη;
Εγγυήσεις ότι "δεν θα κουνηθεί φύλλο", που θα μπορούσε να ταράξει τα νερά του αστικού πολιτικού συστήματος, να βάλει εμπόδια στα σχέδιά τους για συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής εντός των τειχών της ΕΕ, των μονοπωλίων.
Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο και δεν το κάνουν και καλά. Απόδειξη η μεγάλη επιτυχία του πανελλαδικού συλλαλητηρίου της 1ης Νοέμβρη, όπου χιλιάδες λαού βούλιαξαν το κέντρο της Αθήνας, με τη συμμετοχή πάνω από 1.000 εργατικών σωματείων και άλλων φορέων που στήριξαν την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ και βροντοφώναξαν για να ακουστεί η δική τους φωνή. Αυτό το συλλαλητήριο, που οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πολέμησαν με τα περί "κομματικού", "διασπαστικού" και άλλα ευτράπελα που επιστράτευσαν για να εμποδίσουν εργατικά σωματεία, συνελεύσεις εργαζομένων να πάρουν απόφαση συμμετοχής.
Αυτό το συλλαλητήριο, που εξαφάνισαν τα περισσότερα ΜΜΕ, γιατί από μόνο του δείχνει πού πραγματικά βρίσκεται η ελπίδα και η προοπτική για το λαό που υποφέρει. Είναι η οργάνωση της πάλης του, η ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας για ανάσες επιβίωσης σήμερα, για τα αυτονόητα, για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.
Και όσο οξύνεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ για την κυβερνητική καρέκλα, όσο μεγαλώνει ο καυγάς για το μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και της όποιας ανάκαμψης αναμένουν, τόσο πιο κραυγαλέα θα γίνεται η αποσιώπηση των λαϊκών αγώνων και των κινητοποιήσεων εργαζομένων, επαγγελματοβιοτεχνών, αγροτών, γυναικών και νεολαίας.
Φίλες και φίλοι,
Η κυβέρνηση επιμένει ότι τα μνημόνια τελειώνουν γιατί "δεν χρειάζεται νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα" και η αξιωματική αντιπολίτευση ότι "θα τα τελειώσει όταν γίνει κυβέρνηση". Το ερώτημα, όμως, είναι αν θα τελειώσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, αν θα καταργηθούν όλοι οι εφαρμοστικοί νόμοι του μνημονίου, αν θα πάρει πίσω ο λαός όλα όσα έχασε σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα με τα μνημόνια και τους νόμους τους… Κανείς τους δεν δεσμεύεται για όλα αυτά.
Αντίθετα, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν ότι θα υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους απέναντι στην ΕΕ, θα υλοποιήσουν δηλαδή τα μνημόνια διαρκείας, που η ίδια η ΕΕ έχει αποφασίσει με τους μηχανισμούς εποπτείας για όλες τις χώρες, τη δημοσιονομική πειθαρχία, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τη διαρκή επιτήρηση.
Ο λαός μας, δηλαδή, θα συνεχίζει να ανεβαίνει το Γολγοθά του μαρτυρίου των μόνιμων αντιλαϊκών μέτρων. Άλλωστε, όπως είπε και ο κ. Χαρδούβελης, με το τέλος του μνημονίου θα υπάρχει "μία νέα σχέση με όρους για πολλά πολλά χρόνια". Κι αυτή η σχέση μπορεί να μην είναι με την τρόικα, μπορεί να μην την πουν μνημόνιο, αλλά οι όροι της θα είναι μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα για το λαό και προνόμια μόνο για το κεφάλαιο.
Τα μνημόνια μπορεί να τα τελειώσει μόνο ο λαός, που θα οργανώσει την πάλη του και θα επιβάλει το δίκιο του, με τον ίδιο στην εξουσία, με αποδέσμευση από τις αλυσίδες της ΕΕ, με μονομερή διαγραφή του χρέους, με το να γίνει ο ίδιος ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.
Εμείς απαντάμε σε όλους αυτούς, "δεξιούς" κι "αριστερούς", που πότε με το καρότο και πότε με το μαστίγιο απευθύνονται στο ΚΚΕ: Μην ψάχνετε για συνενόχους στην αδιέξοδη πολιτική σας για το λαό! Και για να παραφράσουμε ένα γνωστό τραγούδι: Συνένοχο στο φόνο δεν θα μας έχετε… Συνεχίζουμε στο δρόμο της τιμής, του χρέους και της αξιοπρέπειας, του αγώνα και της αντίστασης, για το συμφέρον των εργαζομένων, για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, την οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας, την ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, της μοναδικής ελπίδας αυτού του τόπου.
Τα αιτήματα των πλημμυροπαθών της περιοχής θα είναι γραμμένα στις σημαίες της πάλης, στα πανό του μεγάλου πανελλαδικού απεργιακού αγώνα της 27ης του Νοέμβρη, μέχρι την οριστική δικαίωση και την αποκατάσταση των μεγάλων καταστροφών.
Δεν θα τους αφήσουμε σε ησυχία, για το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια και για τα οποία ουσιαστικά ουδεμία ευθύνη έχει… Της τα έχουν φορτώσει οι παλιοί γνωστοί κυβερνώντες εδώ και 40 χρόνια, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και ετοιμάζονται τώρα να συνεχίσουν με άλλο μείγμα οι νεοφώτιστοι "σωτήρες" του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο λαός και η νεολαία να γυρίσει την πλάτη και στους δύο. Να ενισχύσει αποφασιστικά μόνο το ΚΚΕ, για να αναδειχτεί η εργατική τάξη, το εργατικό λαϊκό κίνημα και η συμμαχία τους "αξιωματική αντιπολίτευση" σήμερα, ακριβώς γιατί "αυτοί να πάρουν πρέπει την εξουσία…".
Ομιλία του Γιάννη Πρωτούλη
Ο Γιάννης Πρωτούλης στην ομιλία του τόνισε:
«Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σήμερα θα εκταμιευτεί μια πρώτη δόση του ποσού των 586,90 ευρώ για όσους κινδύνεψαν στις 24 Οκτώβρη. Μετά από λεπτομερή καταγραφή θα δώσουν κάτι παραπάνω. Σε καμία όμως των περιπτώσεων δεν θα υπερβαίνει τα 5.869 ευρώ!
Αυτά δίνουν για τους εργαζόμενους και μικρούς επαγγελματίες, ανέργους, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία των κατεστραμμένων από την πλημμύρα. Τι να πρωτοκάνουν με αυτά; Να φτιάξουν τα σπίτια τους, τα μαγαζιά τους, τα αυτοκίνητά τους; Τα εργαλεία της δουλειάς τους να αντικαταστήσουν;
Για τις λαϊκές περιοχές της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά, όταν και όποτε δώσουν, μετράνε και τα ψιλά. Για τους μεγαλοεπιχειρηματίες τα δίνουν απλόχερα. 20 εκατ. στον ένα, 7 εκατ. στον άλλο, φοροαπαλλαγές πολλών δεκάδων εκατομμυρίων στους εφοπλιστές. Εκεί δεν είναι ψιλικατζήδες!
Με τη σημερινή μας εκδήλωση - παρέμβαση για την αντιπλημμυρική προστασία καλούμε το λαό της Δυτικής Αθήνας να οργανώσει τον αγώνα του για την πλήρη αποκατάσταση των ζημιών. Καμία εμπιστοσύνη. Όταν φύγουν τα φώτα, θα τελειώσουν και τα λόγια συμπάθειας και οι όποιες εξαγγελίες. Αυτό δεν έγινε μετά την περσινή πλημμύρα στις 11 Νοέμβρη; Αυτό δεν έγινε μετά την αντίστοιχη προπέρσινη;
Καλούμε το λαό να προβάλει το αίτημα για την προστασία της οικογένειάς του, για το δικαίωμά του να έχει υποδομές, να ζει σε ανθρώπινη πόλη το 2014, να μην καταστρέφεται το βιος του, που απέκτησε με πολλούς κόπους και θυσίες, προσωπική εργασία, από μια δυνατή βροχή! Ήρθε η ώρα να ακουστεί το ως εδώ, φτάνει πια!
Αυτή η κατάσταση στις εργατικές λαϊκές συνοικίες να πλημμυρίζουν κάθε χρόνο δεν είναι μοιραία ούτε αναπόφευκτη. Είναι τεράστιες οι ευθύνες των κυβερνήσεων, των περιφερειακών και δημοτικών αρχών, των κομμάτων που στήριζαν την πολιτική της ΕΕ.
Γνωρίζουν λεπτομερώς, από έρευνες που οι ίδιοι έχουν αναθέσει και χρηματοδοτήσει, με κριτήρια που και οι ίδιοι έχουν θέσει, από τις θέσεις στην Τοπική Διοίκηση που έχουν στελέχη τους, από τους βουλευτές τους και τους ανθρώπους τους στην περιοχή που ξέρουν κάθε σπιθαμή και τις ανάγκες των σπιτιών γιατί έρχονται πριν τις εκλογές και τις εκμεταλλεύονται αυτές τις ανάγκες. Γνωρίζουν λοιπόν:
Τους μήνες που προτείνονται για μέγιστη ετοιμότητα της Πολιτικής Προστασίας, τα σημεία που πρέπει να γίνουν άμεσες παρεμβάσεις, τα σημεία που είναι τρωτά σε τυχόν πλημμύρες (με πολύ υψηλή τρωτότητα τα σχολεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια, οι παιδικοί σταθμοί και οι σχολές, όπως και τα νοσοκομεία και τα δημοτικά ιατρεία της περιοχής!). Γνωρίζουν τους δρόμους και τις οδούς με ακρίβεια αριθμού που πλημμυρίζουν, που πρόκειται να γίνουν καταστροφές με μέγεθος ανάλογο της βροχής. Όσο πιο δυνατή είναι η βροχόπτωση, τόσο πιο μεγάλος ο κίνδυνος.
Η στατιστική έχει δείξει ότι στην περιοχή της Δυτικής Αθήνας γίνεται μια μεγάλη πλημμύρα κάθε 6 χρόνια. Ενδεικτικά δώσαμε στη δημοσιότητα τη μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών για την αντιμετώπιση του πλημμυρικού κινδύνου που είχε χρηματοδοτήσει ο ΑΣΔΑ και είχε επιμεληθεί ο καθηγητής Ε. Λέκκας. Γνωρίζουμε ότι έρευνες και μελέτες υπάρχουν και άλλες, προτεινόμενες δράσεις και παρεμβάσεις πολλές.
Αυτά ξεσκεπάζουν την προπαγάνδα της συγκυβέρνησης κάθε φορά που γίνεται καταστροφή. Από τη μια "τα ακραία καιρικά φαινόμενα", οι "θεομηνίες", η "φουσκωμένη θάλασσα" που πέρασε από τη Δυτική Αθήνα, που έλεγε 3 μέρες στα ΜΜΕ ο δήμαρχος Περιστερίου Παχατουρίδης. Από την άλλη η βρώμικη επίθεση στους ανθρώπους που καταστράφηκαν. Να τους κάνουν συνυπεύθυνους, ότι είναι αυθαίρετοι, "ποιος τους είπε να χτίσουν πάνω στα ρέματα και τώρα φωνάζουν;" κ.ά.
Η Δυτική Αθήνα, είναι αλήθεια, έτσι διαμορφώθηκε. Ως οικιστικό ανάπτυγμα δυτικά και πλάι στην παρακηφίσια βιομηχανική συγκέντρωση, με χρήσεις φθηνής κατοικίας για την εργατική τάξη και ύπαρξη βιομηχανιών και βιοτεχνιών σε άναρχη μείξη μεταξύ τους για εκτεταμένα τμήματα της περιοχής. Οι πόλεις σκαρφάλωσαν ως το Ποικίλο Όρος. Ποιος ευθύνεται γι' αυτό; Ποιος συγκέντρωσε εδώ τον κόσμο χωρίς υποδομές, φθηνά εργατικά χέρια για τις βιομηχανίες;
Έγιναν αγώνες και αγώνες για να φτιαχτούν υποδομές για να φύγουν τεράστιες μάζες λαού από την ομηρία των αστικών κομμάτων, που χρησιμοποιούσαν ψηφοθηρικά και τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων. Οι κομμουνιστές πρωτοστάτησαν για να γίνουν οι πόλεις ανθρώπινες, με υποδομές. Όπου υπήρχε κομμουνιστής δήμαρχος ήταν ένα όπλο υπέρ του λαού. Μόνο σε ένα (1) δήμο σε ολόκληρη τη Δυτική Αθήνα ταυτίζεται η νομοθετημένη έκταση με τη δομημένη έκταση. Στο Δήμο Πετρούπολης. Αυτό έχει πίσω του πολύ μεγάλους αγώνες…
Την περίοδο της μεγάλης καπιταλιστικής ανάπτυξης ποιος έσπρωξε τους εργαζόμενους στα νύχια των κατασκευαστών και των τραπεζών για να φτιάξουν ένα σπίτι; Σε μέρη που ακόμα και σήμερα δεν υπάρχουν στοιχειώδεις υποδομές;
Τα έργα υποδομών δεν βρίσκουν θέση στους περιβόητους κωδικούς των προϋπολογισμών. Δεν ιεραρχούνται. Γιατί δεν είναι ανταποδοτικά. Τα αντιπλημμυρικά δεν πουλιούνται έπειτα, δεν νοικιάζονται, δεν μπαίνουν διόδια για 25 χρόνια! Δεν είναι έργα βιτρίνας να φαίνονται. Και για πολλούς άλλους λόγους που έχουν να κάνουν μόνο με ένα πράγμα. Με το κέρδος. Χρηματοδοτούν ό,τι φέρνει κέρδος. Ακόμα και όποια έργα υποδομής γίνουν με λεφτά του λαού, θα γίνουν ανολοκλήρωτα ή κάτι θα αφήσουν άφτιαχτο για μεγαλύτερο κέρδος.
Στη Δυτική Αθήνα την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων έγιναν μεγάλα έργα, μεγάλες παρεμβάσεις με χορό εκατομμυρίων. Υπόσχονταν οι κυβερνώντες ότι αυτά θα έβγαζαν τη Δυτική Αθήνα από την υποβάθμιση, θα έφερναν την ανάπτυξη υποδομών.
Τον Αύγουστο που πέρασε, στο Μενίδι έγινε μια φιέστα για τα 10 χρόνια από τότε που ο δήμος ήταν ολυμπιακή πόλη. Οι παρευρισκόμενοι δήλωναν συγκινημένοι. Αυτούς τους συγκινημένους δεν τους είδαμε το βράδυ της Παρασκευής 24 Οκτώβρη! Το κέντρο του Μενιδίου πλημμυρίζει με την πρώτη βροχή. Δεν έχει αντιλημμυρικό σύστημα. Η Λεωφόρος Καραμανλή, ο ολυμπιακός δρόμος από όπου οι αθλητές πήγαιναν και έρχονταν από τους αγώνες, δεν έχει καθόλου φρεάτια, φτιάχτηκε χωρίς αγωγούς όμβριων! Καταστροφές είχαμε στο Μπουρνάζι στο Περιστέρι, ολυμπιακή πόλη και αυτή, και πάει λέγοντας. Σε όλες τις εξόδους της Αττικής Οδού στη Δυτική Αττική οι δρόμοι πλημμυρίζουν: Λ. Δημοκρατίας, Λ. Φυλής, Λ. ΝΑΤΟ. Τα τυφλά σημεία σε Ζεφύρι, Μενίδι, Ασπρόπυργο γίνονται αδιαπέραστες λίμνες.
Μαζί με αυτό φανερώνεται η έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού. Ο κατακερματισμός αρμοδιοτήτων ανάμεσα σε δήμους - Περιφέρεια - κυβέρνηση, που βολεύει κιόλας, γιατί ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλο.
Έγιναν παρεμβάσεις, που, αντί να λύσουν, μεγέθυναν τα προβλήματα, άλλες που τα μετέφεραν παραδίπλα πολλαπλάσια. Ιδιαίτερα για την περιοχή τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη και χρονοτριβούν, η μη ταυτόχρονη έναρξη συμπληρωματικών αναγκαίων με αυτά, τα καθιστούν ανοικτές πληγές.
Για παράδειγμα: Το ρέμα της Εσχατιάς είναι έργο αναγκαίο, αλλά έτσι όπως γίνεται από τη μια έκλεισε από την άλλη άνοιξε προβλήματα. Στο Ποικίλο Όρος δεν έχουν γίνει εργασίες συγκράτησης των υδάτων. Αυτά κυλούν με ταχύτητα και υπερχειλίζουν τα παράπλευρα της Εσχατιάς ρέματα. Τα παράπλευρα ρέματα, τα οποία δεν έχουν διατεθεί, σχηματίζουν υπέργειο χείμαρρο πάνω από το φτιαγμένο έργο, στο οδόστρωμα, δημιουργώντας νέου τύπου πλημμυρικά φαινόμενα και πλήττουν τους γύρω δήμους. Για το συγκεκριμένο είχαν ενημερωθεί από το Δήμο Αγίων Αναργύρων – Καματερού το υπουργείο και η Περιφέρεια Αττικής από την περσινή πλημμύρα και φέτος από το Σεπτέμβρη. Τέτοια υπάρχουν πολλά. Ανάλογα προβλήματα δημιούργησε η επέκταση της Λ. Θηβών που γίνεται στην ίδια περιοχή.
Τα 6 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης έχουν οξύνει το μεγάλο πρόβλημα που ήδη υπήρχε στη Δυτική Αθήνα. Μαζί με την εκτίναξη της ανεργίας και της φτώχειας στην περιοχή ήρθε να προστεθεί η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση υπηρεσιών. Συρρίκνωση του αναγκαίου προσωπικού στους δήμους. Ασυντήρητες, εγκαταλελειμμένες οι ήδη ανεπαρκείς υποδομές, χωρίς τακτικό έλεγχο και εργασίες συντήρησης, καθαρισμούς. Έτσι σώθηκαν οι τράπεζες! Έτσι κερδίζουν μέσα στην κρίση μεγαλοξενοδόχοι, εφοπλιστές, βιομήχανοι! Αυτά είναι τα πλεονάσματα που κάθε τόσο καμαρώνει η συγκυβέρνηση.
Πώς θα φτιαχτούν και θα στελεχωθούν υποδομές; Με τα "voucher" και τα 5μηνα; Με τις εργασιακές σχέσεις-λάστιχο που αντικαθιστούν τη μόνιμη σταθερή δουλειά; Την ιδιωτικοποίηση δομών και υπηρεσιών; Τη λογική της ανταποδοτικότητας και ανταγωνιστικότητας που είναι το πλαίσιο λειτουργίας των δήμων;
Η πολιτική αυτή συνεχίζεται: Είναι πρόκληση η δήλωση του υπουργού Α. Ντινόπουλου στη Βουλή ότι τα αντιπλημμυρικά έργα στην Αττική για τη σημαντική βελτίωση της κατάστασης είναι …ακριβά και δεν θα γίνουν με τις παρούσες οικονομικές συγκυρίες. Είναι ομολογία ότι δεν γίνονται γιατί δεν φέρνουν κέρδος για το κεφάλαιο.
Είναι πρόκληση ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας Αττικής. Είναι ο ίδιος προϋπολογισμός Σγουρού που επανακατέθεσε η διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τον ψήφισαν από κοινού ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Σγουρός (ο μνημονιακός περιφερειάρχης όπως τον έλεγε η Ρένα Δούρου προεκλογικά), ο Μαντούβαλος και στήριξε με την τοποθέτησή του και ο Τζήμερος. Αυτός ο προϋπολογισμός, που τον βάφτισαν "πρώτο αριστερό προϋπολογισμό στην Αττική", δίνει απλόχερα κονδύλια για έργα βιτρίνας, ζεστό χρήμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες, ελάχιστα για αναγκαίες υποδομές για τη στήριξη των λαϊκών στρωμάτων που υποφέρουν.
Προεκλογικά έλεγαν ότι έχουν ομάδες που δουλεύουν εντατικά για να μη βρεθούν μπροστά σε προειλημμένες αποφάσεις. Μετά έλεγαν ότι δεν πρόλαβαν και θα τον αναμορφώσουν αργότερα! Δύο μέρες μετά ήρθαν οι πλημμύρες. Εκεί άρχισαν να λένε ότι ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας προβλέπει μεγάλα ποσά για αντιπλημμυρικά έργα. Όταν με στοιχεία αποκαλύφθηκε ότι συνεχίζεται η ίδια πολιτική με πριν, άρχισαν τις συσκέψεις για να καταγράψουν δήθεν τις αναγκαίες παρεμβάσεις. Και όλα αυτά με το αναγκαίο βαρετό και χιλιοπαιγμένο έργο ότι ήταν επιτόπου δίπλα στον πολίτη.
Ενδεικτικά για τη Δυτική Αθήνα: Βιοκλιματικά πολυδύναμα κέντρα, βιοκλιματικές αναπλάσεις πλατείας ή παιδικής χαράς απορροφούν τα ίδια σχεδόν ποσά με αντιπλημμυρικά έργα σε περιοχές που δεν διαθέτουν ούτε αγωγούς ομβρίων!
Αντιπλημμυρικά έργα στους Δήμους Ιλίου, Πετρούπολης, Αγίων Αναργύρων και Καματερού 1.100.000 ευρώ - βιοκλιματική ανάπλαση ευρύτερου χώρου 1ης παιδικής χαράς Δήμου Περιστερίου 572.885 ευρώ. Και μαζί με αυτά 20 εκατ. στον Μελισσανίδη για το γήπεδο της ΠΑΕ ΑΕΚ και 7 εκατ. στον Αλαφούζο για να φτιάξει σουίτες στο γήπεδο της Λ. Αλεξάνδρας, 18 εκατ. για κλειστό γήπεδο στη Ν. Σμύρνη στον Πανιώνιο, 2 εκατ. για να γίνει χωματερή στο Γραμματικό, έργο που προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και η ίδια η Δούρου έλεγε ότι είναι δώρο στους εργολάβους. Και άλλα πολλά από αυτούς που πήραν την ψήφο του κόσμου για να σπάσουν το μνημόνιο στην Αττική, που έλεγαν 25 ψηφίζεις, 26 φεύγουν! Και όμως είναι ακόμα εδώ!
Είναι προκλητικοί οι δήμαρχοι, που αντί να ενημερώνουν, να διεκδικούν και να κινητοποιούν τους εργαζόμενους, ρίχνουν το φταίξιμο στον καιρό και την κακιά στιγμή. Όχι μόνο δεν αντιπαλεύουν το ασφυκτικό αντιλαϊκό πλαίσιο λειτουργίας των Τοπικών Διοικήσεων, τον γνωστό "Καλλικράτη", αλλά είναι υποστηρικτές και προπαγανδιστές του. Καλλιεργούν αυταπάτες ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο, χωρίς σύγκρουση και απειθαρχία, χωρίς μαζικό λαϊκό κίνημα μπορούν να δοθούν λύσεις. Αυτά έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ότι το πλεόνασμα της τάξης των 280 εκατ. ευρώ στην Περιφέρεια Αττικής είναι πλεόνασμα απραξίας. Το πλεόνασμα είναι εκεί, στα ταμεία της Περιφέρειας Αττικής. Τώρα, γιατί δεν το ξεκλειδώνει, για να δοθεί η αναγκαία ενίσχυση στον κόσμο που υποφέρει εξαιτίας της αδιαφορίας της κυβέρνησης, της Περιφέρειας και των δήμων;
Δύο βδομάδες μετά την καταστροφή και όσοι επλήγησαν βρίσκονται μπλεγμένοι σε μια γραφειοκρατική δοκιμασία για να πάρουν και αυτά τα ελάχιστα.
Ο χειμώνας είναι μπροστά. Παραμένει ο κίνδυνος νέων καταστροφών. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τα πράγματα έτσι μέχρι την επόμενη φορά. Κινδύνεψαν να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Τώρα υπάρχει ανάγκη να σηκωθεί η οργανωμένη κινητοποίηση του λαού της περιοχής, όπως έγινε με το προχτεσινό μεγαλειώδες συλλαλητήριο. Με τα σωματεία, τις Λαϊκές Επιτροπές, τις ενώσεις ΕΒΕ, τις επιτροπές κατοίκων που επλήγησαν, τους μαζικούς φορείς.
Το ΚΚΕ και οι εκλεγμένοι του, ανταποκρινόμενοι σε αυτό το κάλεσμα, βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή με τη φυσική μας παρουσία για να έχουμε άμεση εικόνα και όχι για τις κάμερες. Φέραμε το θέμα στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στα Δημοτικά Συμβούλια. Προκαλέσαμε συζήτηση στην Περιφέρεια, που παρεμπιπτόντως το έβαλαν να συζητηθεί 10ο θέμα, με την εξήγηση ότι δεν θα τους επιβάλλει η επικαιρότητα τι θα συζητάνε πρώτο και τι δεύτερο! Καταθέσαμε όλα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις.
Το 2013 οι εκλεγμένοι του ΚΚΕ στην Περιφέρεια έθεσαν 3 φορές το θέμα λήψης μέτρων αντιπλημμυρικής προστασίας, καταγγέλλοντας ότι από τις 81 συμβάσεις για έργα στο διάστημα Ιούλης του 2012 ως Απρίλης του 2013 μόνο δύο αφορούσαν στην αντιπλημμυρική προστασία. Και άλλα πολλά.
Όλα αυτά είναι χρήσιμα για να αποκαλύπτονται στην πράξη οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, να βγάζουν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι συμπεράσματα για τις πολιτικές δυνάμεις, να έχουν περισσότερα όπλα στην οργάνωση της πάλης τους.
Με τη σημερινή μας εκδήλωση καλούμε τους φορείς και οργανώσεις του λαϊκού κινήματος με αγώνα να επιβάλουν τα αιτήματά τους για την αποκατάσταση των ζημιών.
Να απαιτήσουμε έκτακτη ενίσχυση από την κυβέρνηση στους δήμους για την αντιμετώπιση αναγκών για την αντιπλημμυρική προστασία.
Στην Περιφέρεια καταθέσαμε πρόταση και καλούμε το λαϊκό κίνημα να απαιτήσει να ενταχθούν τώρα στη χρηματοδότηση από την κυβέρνηση και την Περιφέρεια όλα τα αναγκαία άμεσα έργα που θα σώσουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα της Αττικής από τον κίνδυνο φυσικών καταστροφών. Δηλαδή:
Να γίνει συνολικός σχεδιασμός για την αντιπλημμυρική προστασία.
Να ξεκινήσει ο έλεγχος και οι εργασίες θωράκισης σχολείων, παιδικών σταθμών, νοσοκομείων, ιατρείων που είναι πολύ υψηλή η τρωτότητά τους σε πλημμύρες. Το ίδιο και για την αντισεισμική τους θωράκιση. Η βροχή μπορεί να προβλεφθεί, ο σεισμός όχι!
Να γίνουν έκτακτες εργασίες για τον περιορισμό ανάλογων φαινομένων στα σημεία που επλήγησαν από την πλημμύρα, στα σημεία που πλημμυρίζουν κάθε φορά. Προτάσεις και υλικά υπάρχουν, να χρηματοδοτηθούν.
Να προσληφθούν εργαζόμενοι με σταθερή δουλειά στους δήμους, να σταματήσουν οι απολύσεις με όχημα την αξιολόγηση. Με επανδρωμένες τεχνικές υπηρεσίες να υπάρχει ετοιμότητα άμεσης παρέμβασης σε προειδοποίηση καιρικών φαινομένων.
Να ενταχθούν στον προϋπολογισμό της κυβέρνησης και της Περιφέρειας όλα τα αναγκαία έργα για τη σημαντική βελτίωση της κατάστασης. Να ξεκινήσουν από τα αντιπλημμυρικά έργα που ζητούν οι δήμοι και δεν εντάσσονται στους προϋπολογισμούς, από τις μελέτες που έχουν στα χέρια τους. Να χρηματοδοτήσουν και άλλες.
Πλεόνασμα έχει η συγκυβέρνηση, πλεόνασμα η Περιφέρεια, να τα χρηματοδοτήσουν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου