Ψυχολογικά προβλήματα εμφανίζουν τα παιδιά των φυλακισμένων

Σύμφωνα με το πρόγραμμα COPING

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

Υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ψυχολογικών προβλημάτων έχουν τα παιδιά, που ένας ή και οι δύο γονείς τους εκτίουν ποινή φυλάκισης, όπως αποκαλύπτει το τριετές πρόγραμμα COPING που εστίασε σε τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες.

Όπως αναφέρει το BBC, το ευρωπαϊκό αυτό πρόγραμμα, που χρηματοδοτήθηκε από το 7ο

Πρόγραμμα Πλαίσιο για την Έρευνα της ΕΕ και συμπεριέλαβε στοιχεία από τη Βρετανία, τη Σουηδία, τη Γερμανία και τη Ρουμανία, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι κυβερνήσεις, οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές συχνά δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τις ανάγκες 800.000 παιδιών, τα οποία ζουν χωρίς τους γονείς τους, επειδή αυτοί φυλακίστηκαν.
Οι ερευνητές με επικεφαλής την καθηγήτρια Αντέλ Τζόουνς, του Πανεπιστημίου Χάντερσφιλντ, στη Μ. Βρετανία, διαπίστωσαν ότι πολλά παιδιά φυλακισμένων παραμελούνται από το σύστημα και παράλληλα υποφέρουν εξαιτίας του κοινωνικού στιγματισμού, ενώ έχουν και άλλα κοινωνικά μειονεκτήματα.

Τα παιδιά των φυλακισμένων εκτίθενται σε πολλαπλές ψυχολογικές και κοινωνικές πιέσεις, καθώς η οικογένειά τους διαλύεται, συνήθως βιώνουν αυξημένες οικονομικές δυσκολίες, ενώ τα ίδια αισθάνονται να στιγματίζονται από την κοινωνία. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν χαρακτηρίσει αυτή την κατηγορία παιδιών ως μία από τις πιο ευάλωτες στον κόσμο.

Το COPING συστήνει στις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες και αρχές να δείξουν μεγαλύτερη ευαισθησία και να δώσουν προτεραιότητα στις ανάγκες των παιδιών των φυλακισμένων, από την αρχική φάση σύλληψης του γονέα έως την κοινωνική υποστήριξη του παιδιού μετά την φυλάκιση του πατέρα ή της μητέρας του. Ιδιαίτερα τονίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έρχεται σε επαφή με τους φυλακισμένους γονείς του και, σε αυτό το πλαίσιο, να λαμβάνεται υπόψη η λογική απόσταση της φυλακής του γονέα από την κατοικία του παιδιού.
Σύμφωνα με την Δρ Τζόουνς «ήδη από την πρώτη στιγμή της σύλληψης του γονέα ή της αστυνομικής έρευνας στο σπίτι του, η όλη διαδικασία μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο στρες σε ένα παιδί, ιδίως αν συμβούν γεγονότα όπως το σπάσιμο της πόρτας από τους αστυνομικούς για να μπουν στο σπίτι ή η ακινητοποίηση του γονιού με χειροπέδες. Στα παιδιά σπάνια δίνεται μια εξήγηση για το τι συμβαίνει και συχνά δεν έχουν καν την ευκαιρία να αποχαιρετίσουν τους γονείς τους που συλλαμβάνονται. Η τραυματική εμπειρία για ένα παιδί μπορεί να επιδεινωθεί, αν καταστραφούν προσωπικά αντικείμενα του, όπως παιχνίδια, π.χ. κατά την έρευνα των αστυνομικών στο σπίτι για ναρκωτικά».

health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ