Τι γίνεται με τα δέντρα στο Άλσος Αιγάλεω ;

Μια μέρα στο Άλσος Αιγάλεω...

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013
 

Μια συνηθισμένη κατά τ’ άλλα μέρα στο Άλσος. 
Κάθε μέρα την ίδια ώρα συν πλην, οι ίδιοι άνθρωποι, οι δρομείς, οι περηπατητές, οι περαστικοί, οι συνοδοί των σκυλιών, οι υπάλληλοι της υπηρεσίας πρασίνου του Δήμου Αιγάλεω λίγο πριν χτυπήσουν την πρωινή τους κάρτα, -σε αυτό δίνω έμφαση- γιατί και να μη θες να το παρατηρήσεις το παρατηρείς από το θόρυβο, το καυσαέριο και τη σκόνη που σηκώνουν τα ιδιωτικά τους ΙΧ μέσα στο χώρο πρασίνου, μα για τι άλλο για το χτύπημα της κάρτας όπως σας προανέφερα... και ας είναι η πλησιέστερη είσοδος του πάρκου εκατό μέτρα απόσταση με τα πόδια από το δρόμο που θα μπορούσαν να παρκάρουν εξωτερικά του άλσους, η ίδια ωραία αίσθηση που νιώθεις αναπνέοντας το οξυγόνο από τα πεύκα καθώς και τα άλλα δένδρα.
 Η μοναδική πηγή ζωής στο Αιγάλεω...
   Η σημερινή μέρα ήταν λίγο διαφορετική... μας επεφύλαξε μια έκπληξη. 

Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας πρασίνου του Δήμου είχαν πάρει στα χέρια τα πριόνια τους και άρχισαν να κόβουν κάποια μεγάλα πεύκα. Συγκεκριμένα δύο υπάλληλοι ήταν απασχολημένοι σ’ αυτή την εργασία.  Η αρχική μου έκπληξη εστιάστηκε στο γεγονός ότι ένας υπάλληλος έκοβε και ένας στεκόταν απέναντι και κοίταγε και αν τύχαινε και περνούσες σου έκανε νόημα να απομακρυνθείς... γιατί προφανώς από λεπτό σε λεπτό το δένδρο θα σου ερχόταν στο κεφάλι. Δηλαδή αν ήσουν δρομέας και είχες την ατυχία να φοράς ακουστικά και τη μουσική σε δυνατή ένταση στα αυτιά σου και έτρεχες αφηρημένα, πολύ φοβάμαι ότι δεν θα προλάβαινες να κάνεις και πολλά από το να σωριαστείς στο έδαφος με έναν κορμό δένδρο πάνω σου και αγκαλιά. Και αν αυτό ακούγεται σαν σκηνικό από κωμωδία, δυστυχώς ήταν μια πραγματικότητα. Ή αν κανένα σκυλάκι δεν γνωρίζει την ανθρώπινη ομιλία, τότε και αυτό θα βρισκόταν στην ίδια δυσσάρεστη θέση με το δρομέα.
Για να μην πολυλογώ αυτό που θέλω να πω είναι πως κοβόντουσαν δένδρα χωρίς την συνηθισμένη ταινία ασφαλείας ή την σήμανση που απομονώνει την περιοχή που θα κοπεί το δένδρο και εφιστά την προσοχή σε όποιον περνά από εκεί.
Όποιος πάει στο Άλσος θα διαπιστώσει
Όποιος πάει στο Άλσος θα διαπιστώσει πως οι λιγοστές κορδέλες που υπάρχουν είναι  πολυκαιρισμένες και σίγουρα όχι από την τελευταία κοπή δένδρων. Γιατί παλιότερα μάλλον βάζανε έστω ταινίες ασφαλείας αν και μάλλον ξεχνάγανε να τις βγάλουνε... Μην απορήσετε λοιπόν αν δείτε μερικές τέτοιες ξεβαμμένες... θα τις ξεχωρίσετε, άλλωστε είναι οι κορδέλες που βλέπετε σε κάθε λακκούβα στο πεζοδρόμιό σας που σας προειδοποιεί για αυτό. Ή μήπως κάνω λάθος; Η ειρωνία φυσικά είναι μέρος της παράνοιας... εκτός και αν ο Δήμος δεν έχει χρήμματα και έχει ξεμείνει από αυτές τις ταινίες ασφαλείας, οπότε τι να πω, σηκώνω τα χέρια ψηλά.
   Γυρνώντας μετά από ένα δεκάλεπτο στον τόπο του εγκλήματος, ο κορμός του δένδρου ήταν πια παρελθόν αφού ήδη είχε τεμαχιστεί σε ωραία κομμάτια ξύλου έτοιμα για το τζάκι. Τρόμαξα με τη συμμετρία τους... Αλλά υπέθεσα πως τζάμπα είμαι καχύποπτη και αυτό είναι απλά μέρος της δουλειάς, της σωστής δουλειάς. Και ίσως έτσι να είναι, έτσι να πρέπει να είναι. Άλλωστε με αυτόν τον τρόπο μεταφέρεται εύκολα ο κορμός και πιάνει και λιγότερο χώρο όπου και αν τοποθετηθεί.
    Σημειώνω πως για να κόψεις οποιοδήποτε δένδρο πρέπει να έχεις ειδική άδεια από τη δασική υπηρεσία... αλλιώς τα πριόνια είναι παράνομα. Σας το λέω γιατί αν δείτε κανένα τρελό να κάνει κάτι τέτοιο, μπορείτε να μην του το επιτρέψετε.
   Έτσι τουλάχιστον υπερασπίστηκε η μαμά μου την ελιά έξω από το σπίτι μας που είχε φυτέψει ο παππούς μου πολλά πολλά χρόνια πριν, από τα λυσσασμένα πριόνια κάποιων ανεγκέφαλων υπαλλήλων. Ευτυχώς για εμάς δεν είναι όλοι ανεγκέφαλοι και ευτυχώς δεν είναι και όλοι οι πολίτες ζόμπι που προτιμάνε να δουν κομμένα όλα τα δένδρα για να παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια τα όμορφά αμαξάκια τους. Ευτυχώς και πάλι ευτυχώς.
   Πάμε όμως τώρα στο δυστυχώς. Δυστυχώς την ίδια μέρα δεν είχα φωτογραφική πάνω μου να το φωτογραφήσω αυτό και να σας το δείξω όπως ακριβώς γινόταν. Την επομένη όμως προνόησα και πήρα... και όσο και να είχαν εξαφανιστεί τα στοιχεία –στην προκείμενη περίπτωση οι κορμοί, οι οποίοι είχαν κάνει φτερά ήδη αμέσως μετά την κοπή τους - που σας λέω... κάποια ελάχιστα είχαν μείνει. Ροκανίδια από το δένδρο και φυσικά τα νεόκοπα πια καθισματάκια των πρώην δένδρων. Και κάποιοι ξεχασμένοι κορμοί σε ένα σημείο λίγο πριν μαζευτούν και αυτοί.
  Στο δασαρχείο του Αιγάλεω
  Ενημέρωσα το δασαρχείο του Αιγάλεω (Διεύθυνση Δασών Δυτικής Αττικής) για το συμβάν και μου είπαν πως έχουν δώσει άδεια για την κοπή έξι δένδρων. Γιατί αυτά τα δένδρα έχουν κάποιο πρόβλημα ή εμποδίζουν την ανάπτυξη των άλλων μια και ο κορμός τους γέρνει. Παρόλα αυτά θα το ερευνήσουν το θέμα και θα στείλουν περιπολία για έλεγχο. Θεωρητικά πείστικα. Γιατί να μην πειστώ άλλωστε; Οι άνθρωποι ήταν ευγενέστατοι και επεξηγηματικοί.
   Όμως επειδή και πριν κάποια χρόνια κοβόντουσαν δένδρα χωρίς άδεια και σταμάτησε αυτό μετά από καταγγελία απλών πολιτών και δόθηκε ειδική άδεια από τη δασική υπηρεσία στην κοπή δένδρων με πρόβλημα, θα ήθελα να είμαι σίγουρη ότι και τώρα όντως συμβαίνει αυτό και δεν είναι λόγια απλού καθησυχασμού.
   Τώρα όσον αφορά τον τρόπο κοπής των δένδρων βγάλτε τα συμπεράσματά μόνοι σας.
Αυτά τα ολίγα από μια απλή καθημερινή μέρα στο αλσάκι μας...

Θάλεια
22/06/2013